ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္အတူရွိေသာဘုရား ~ The Spirit Fruit

လူသည္ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ရွိေသာသတၱဝါျဖစ္သလို၊ ခံစားမႈသဘာဝကႏွစ္ျဖာ ရွိပါသည္။ တစ္ခုကထာဝရအရာကို ခံစားေသာသဘာဝျဖစ္ၿပီး၊ေနာက္တစ္ခုက သခၤါရတည္းဟူေသာ ေလာကီအရာကို စဥ္းစားခံစားတက္ေသာသဘာဝ ျဖစ္သည္။ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ေလာကပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆင္ျခင္ပါက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွန္ေၾကာင္း သက္ေသမ်ားစြာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္တို႔ကို မၾကားခ်င္လည္း ၾကားေနရသလို၊ မျမင္ခ်င္လည္း ျမင္ေတြ႔ေနၾကရပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ေသာ ထုိင္းႏိုင္ငံ၌လြန္ခဲ့ေသာ(၁ဝ)ႏွစ္ခန္႔က တုိင္းသူျပည္သားအမ်ားက ဘုရင္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳၾကသည္။ မိမိတို႔ဘုရင္ကိုမည္သူမွ် မထိႏွင့္ဆိုသည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထုိသို႔ေသာေလးစားၾကည္ညိဳမႈစိတ္ဓာတ္ကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ား၌ပင္ ေတြ႔ဖို႔ ခက္ခဲသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာေလးငါးႏွစ္က ထုိသုိ႔ေသာစိတ္ဓာတ္ေျပာင္းသြားသကဲ့သို႔ ေတြ႔ရသည္။ တိုင္းသူျပည္သားတို႔ စိတ္ဓာတ္ေျပာင္းသြားသည္ႏွင့္ တိုင္းျပည္၏တည္ၿငိမ္မႈ၊လံုၿခံဳမႈက ေျပာင္းသြားသည္။ ယခင္က လူတို႔ေနထုိင္ခ်င္စဖြယ္ လံုၿခံဳမႈရွိသေယာင္အေျခအေနမွ လံုၿခံဳမႈၿငိမ္သက္မႈ မရွိေတာ့ပါ။ ျပည္တြင္း၌တဖက္ႏွင့္ တဖက္အားၿပိဳင္ဆႏၵျပမႈမ်ားကို ေတြ႔လာရၿပီး မိမိတို႔အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ေစသူမ်ားဘက္မွ ရပ္တည္လာၾကသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔စိတ္သေဘာသဘာဝ၏ေျပာင္းလဲေနတက္ေသာသေဘာ ျဖစ္သည္၊၊ သို႔ေသာ္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ မေျပာင္းလဲ၊အစဥ္အၿမဲတည္ေနေၾကာင္း ဆင္ျခင္သိမွတ္ၾကဖို ႔လိုပါသည္။

ေျမႀကီးီးဘ႑ာကိုမိုမိုမဆည္းပူးႏွင့္၊ ယေန႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အာ႐ံုကမည္သည့္ဘက္၌ ရွိေနပါသနည္း။
ေလာကဘက္၌ရွိေနသလား၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ၌ ရွိေနပါသလား။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေနာင္ကာလသည္ ခဲယဥ္းဆိုးယုတ္ေသာကာလျဖစ္မည္ဟု သတိေပးထားပါသည္။ ယခု ထုိင္းႏိုင္ငံ၌ ႏိုင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္မႈမဟုတ္ေတာ့ပါ။ လအတန္ၾကာေရႀကီးေနသျဖင့္ လူခ်မ္းသာမ်ားစီးပြားပ်က္ၾကရသလို၊ လူဆင္းရဲမ်ားခက္ၾကရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါသည္။ လူအမ်ားက ကုန္းျမင့္ထက္သို႔ ေျပးႏိုင္ေသာ္လည္း အိုးအိမ္စီးပြားအမ်ားက ေရႏွစ္ၿပီး ဆံုး႐ႈံးၾကရသည္။ လူတို႔ႀကိဳးစားရွာေဖြ၍ ရလာ ေသာေလာကရတနာက လူအတြက္ မည္မွ်အာမခံေပးပါသနည္း။ ယေန႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္တာ၌ အာ႐ံုႏွစ္ျဖာ အနက္မည္သည့္အာ႐ံုက အေလးသာေနပါသလဲ။ ထုိသို႔တဖက္ဖက္သို႔ အေလးသာေနျခင္းမွာ ဘုရားသခင္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အေလးေပးအာ႐ံုစိုက္ေနမိၾက၍ သာသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

''သံေခ်း၊ ပိုးရြဖ်က္ဆီး၍ သူခိုးထြင္းေဖာက္ခိုးယူရာ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘ႑ာကိုမဆည္းဖူးၾကႏွင့္။ သံေခ်း၊ ပိုးရြမဖ်က္ဆီး၍ သူခိုးမထြင္းမေဖာက္မခိုးမယူရာ ေကာင္းကင္ဘံု၌ဘ႑ာကိုဆည္းဖူးၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ အၾကင္အရပ္၌ သင္တို႔၏ဘ႑ာရွိ၏၊ ထိုအရပ္သို႔သင္တို႔၏ စိတ္ႏွလံုးေရာက္တတ္၏။ မ်က္စိကား ကိုယ္၏ဆီမီး ျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္မ်က္စိၾကည္လင္လွ်င္ တကိုယ္လံုးလင္းလိမ့္မည္။ မ်က္စိေျမွးရွက္လွ်င္ တကိုယ္လံုးမိုက္လိမ့္မည္။ သင္၏အလင္းေသာ္ကား၊ ေမွာင္မိုက္ျဖစ္လွ်င္ ထိုအမိုက္သည္ အလြန္မိုက္စြတကား။" (မႆဲ၊ဲ၊ ၆း၁၉-၂ဝ)

အခ်ိဳ႕က မိမိတို႔ေကာင္းကင္ဘ႑ာဆည္းပူးလိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ေျမႀကီးေပၚ၌ ဆန္မရွိ၊ စားစရာမရွိပါက အဘယ္သို႔ ျပဳရမည္နည္းဟုဆို ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ဘ႑ာသည္ ကမၻာဘဏ္စနစ္ႏွင့္တူပါသည္။ ေျမႀကီးဘ႑ာမူကား ေငြကို ဆာလာအိပ္ႏွင့္ထည့္ၿပီး ကုတင္ေအာက္၌ ထားသည္ႏွင့္တူပါသည္။

မိမိေငြကို ဆာလာအိပ္ႏွင့္ထည့္ၿပီးကုတင္ေအာက္၌ထားပါက မိမိပိုင္သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္မွ ရြာခ်ေသာမိုးကို အဘယ္သူတားႏိုင္ပါမည္နည္း။ ေကာင္းကင္မွရြာခ်ေသာမိုးကို မတားႏိုင္၍ အိမ္ေရၿမဳပ္သည့္အခါ ကုတင္ေအာက္၌ထည့္ထားေသာေငြမ်ားလည္း ေရစိုၿပီး ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးရသည့္အခါ ႏွလံုးပ်က္ရမည့္အမႈက သံေခ်းပိုးရြဖ်က္ဆီးတက္ေသာဘ႑ာဆည္းပူးသူ၏ဒုကၡ ျဖစ္သည္။ မဆံုး႐ႈံးရေအာင္ သယ္ေျပးမည္ဆိုလွ်င္လည္း ေနရာတိုင္းေရျပည့္ေန၍ သယ္မေျပးႏိုင္၊ရွာ၍ ရသမွ်စီးပြားေရျမဳပ္ၿပီး ပ်က္စီးသည္ကို ၾကည့္ေနယံုမွတပါး ဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ပါ။ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားမ်ားစားစားမရွိသူမ်ားက ေရႀကီးလာသည့္အခါ တႏိုင္တပိုင္ သယ္ၿပီးေအးေအးေဆးေဆးေျပးသြားႏိုင္ၾကသည္။ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ စရာ ေလာကီဘ႑ာက သိပ္မရွိလွ၊မည္မွ်စိတ္ေပါ့ပါးမည္နည္း။ ရံဖန္ရံခါ ေလာကီဘ႑ာၾကြယ္ဝမႈကကြၽႏ္ုပ္တို႔အား မည္မွ်ပင္ပန္းေစပါသနည္း။ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါက နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ အျခားႏိုင္ငံဘဏ္မ်ား၌ ေငြထည့္ထားေသာသူမ်ားက ေရႀကီးေသာ္လည္းမပူ၊ေလယာဥ္စီးၿပီး မိမိေငြထည့္ထားေသာဘဏ္ရွိရာႏိုင္ငံသို႔ ေအးေအးေဆးေဆးထြက္သြားၾကသည္။ ေရက်သြားမွ ျပန္လာမည္၊ စီးပြားျပန္လုပ္မည္ဟုဆိုၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္၌အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကလည္း စားစရာမရွိ၍ ေငြထုတ္ႀကီးပိုက္ေျပးၾကသူမ်ားထံမွလုၾကသည္။ မိမိမွ စားစရာမရွိပါက စားစရာရွိသူထံမွ လုၾကမည္မွာ သဘာဝျဖစ္သည္။ မည္သူမွ်တား၍ ရၾကမည္မဟုတ္ေပ။ သံေခ်းပိုးရြဖ်က္ဆီးတက္ေသာေလာကီဘ႑ာအေပၚ၌ အာ႐ံုျပဳေနၾကေသာသူမ်ား၌ ထုိဒုကၡ၊ စိတ္ပင္ပန္းမႈက အစဥ္ရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏အာမခံကထုိသုိ႔ မဟုတ္ပါ။

''ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားေတာ္ကိုေရွ႕ဦးစြာရွာၾကေလာ့။'' (မႆဲ၊ ၆း၃၃)

ယေန႔ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္ရွင္ေနၾကေသာေခတ္ဆိုးႀကီးထဲတြင္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားေတာ္ကို ေရွးဦးစြာရွာၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ေလာက၌ အသက္ရွင္ရာတြင္ဘုရားသခင္ကို ဦးထိပ္ထားၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း အသက္ရွင္ပါက လိုအပ္ေသာအရာမ်ားကို ဘုရားသခင္က ထပ္၍ ေပးမည္ဟု ဂတိထားပါသည္။ ယေန႔ ေလာကသားအမ်ားက အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရာက္လွ်င္ပင္ ေကာင္းကင္ ႏိုင္ငံေရာက္သည္အလားမွတ္ယူၾကသည္။ ထုိအေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ (၂ဝဝ၈)ခုႏွစ္ကစီးပြားေရးက်ဆင္းသျဖင့္ အမ်ားဒုကၡေရာက္ၾကသည္။ ပိုင္ဆိုင္ပစၥည္း မ်ားကလည္း တန္ဘိုးထက္ဝက္မက ခ်ေရာင္းလွ်င္ပင္ ဝယ္မည့္သူမရွိ။ အခ်ိဳ႕ကလည္း အိမ္၊ ကားစသည္တို႔ကို အေၾကြးစနစ္ႏွင့္ ဝယ္ထားၾကသည္။ ပစၥည္းဖိုးေပးသြင္း ေငြက မေၾကေသး၊ သို႔ေသာ္စီးပြားက်၍ ေငြဆက္မသြင္းႏိုင္ၾကသျဖင့္ ဘဏ္ကိုထုိး၍ အပ္လိုက္ၾကရသည္။ ေဒဝါလီခံလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိအထဲတြင္ ယံုၾကည္သူအမ်ား၊ အမႈေတာ္ေဆာင္ႀကီးမ်ားပင္ ပါၾကပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို အာ႐ံုျပဳ၍ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို ဦးစားထားေသာယံုၾကည္သူကထုိအခ်ိန္၌ အမ်ားနည္းတူ ဒုကၡႀကံဳရေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ ကြၽႏ္ုပ္ တို႔မည္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟု ေမးၾကသည္။ ဘုရားသခင္ ႏိုးေဆာ္ေဖာ္ျပသည့္အတိုင္း ျပဳၾကသျဖင့္အမ်ားကပစၥည္းဥစၥာ ဆံုး႐ႈံးခ်ိန္၌ သူတို႔က မဆံုး႐ႈံးဘဲ ဆက္၍ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရၾကသည္။ ေခတ္က မည္မွ်ဆိုးေနပါေစဘုရားသခင္ႏွင့္ သြားလာသူက ထုိသုိ႔ေသာသက္ေသရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။သခင္ဘုရားက သင္တို႔သည္ ငါ၏သက္ေသျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ျပည့္စံုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေကာင္း္းကင္ဘ္ဘ႑ာသုိုိမိမွီွီးီးထားပါေလာက၌ ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခက္အခဲျပႆနာမ်ားကို ႀကံဳေတြ႔ရႏိုင္ပါသည္။ ထုိသို႔အခက္အခဲ ျပႆနာႀကံဳရသည့္အ ခါဘုရားသခင္ကို ကိုးစားပါ။ ကိုယ္ေတာ္လက္၌ အပ္လိုက္ပါ။ ေလာကအရာမ်ားကို အာ႐ံုစိုက္ေနသည္ထက္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို အာ႐ံုျပဳပါ။ အေလးထားပါ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘ႑ာမ်ားကို သူခိုးမထြင္းမေဖာက္မခိုးမယူရာအရပ္၌စာရင္းဖြင့္၍ သိုထားပါ။ ထုိသို႔ျပဳပါက ေလာကႀကီးေပၚ၌ မည္သို႔ရွိေနပါေစ ပူစရာမရွိပါ။ေလာကႀကီးေပၚ၌ လူသားတစ္ဦးအေနႏွင့္ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကိစၥကို ျပဳဖို႔ရန္ေတာ့ လိုပါသည္။ ေလာက၌ အသက္ရွင္စဥ္ရွိသင့္သေလာက္သာရွိပါေစ။ စိုးရိမ္ျခင္း၊ ပူပန္ျခင္းစိတ္ျဖင့္ မ်ားစြာသိုထားဖို႔ မလိုပါ။ ေလာက၌ သိုထားမႈမ်ားေလေလ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္မ်ားေလေလျဖစ္ေပမည္။ ကိုယ္ေတာ္ထံ၌ အပ္ထားလိုက္ပါ။ မည္သို႔အပ္ထားမည္နည္း။ စိတ္ဝိညာဥ္ႏွင့္အပ္ထားၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိဥစၥာမ်ား၊ ထုိအရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္မည္သို႔အသံုးျပဳရမည္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းထင္ရွားဖို႔ မည္သို႔ျပဳရမည္နည္း။ ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ ေျပာလွ်င္လည္း ဖြင့္ပါ။ ကုမၸဏီေထာင္သင့္လွ်င္လည္းေထာင္ပါ။ ထုိသို႔ျပဳျခင္းျဖင့္ အျခားသူမ်ားလည္း အလုပ္ရၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္ဘုန္းထင္ရွားဖို႔ရန္ျပဳသင့္သည္မ်ားကို ျပဳၾကဖို႔ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာအားလံုးသည္ကိုယ္ေတာ္ဥစၥာျဖစ္သည္ကို မေမ့ဖို႔လိုပါသည္။ ထုိဥစၥာ၊ ဘ႑ာမ်ားကို ကြၽႏ္ုပ္တို႔လက္သို႔ ကိုယ္ေတာ္အပ္ျခင္းသည္ ကုန္သြယ္မႈကို ျပဳၿပီးတိုးပြားလာျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းထင္ရွားေစဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသို႔မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ေတာ္တစ္ဝက္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔တစ္ဝက္ဟုဆိုကာ ထိုတစ္ဝက္ကိုဆာလာအိတ္ထဲထည့္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ သြင္းထားပါက ျခကိုက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ မဆလေခတ္က ယံုၾကည္သူတစ္ဦး ရထားသမွ်စုထားေငြေလးသိန္းကို သံေသတၱာထဲထည့္ေသာ့ခတ္ထားပါသည္။ လူ႔ဆင္ျခင္တံုအရ လံုၿခံဳၿပီဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထုိသံေသတၱာ၌အေပါက္ေသး ေသးေလးတစ္ေပါက္ ရွိသည္ကို သတိမျပဳမိ၊ ထုိအေပါက္မွ ျခကဝင္ၿပီးေငြစကၠဴမွ နံပါတ္ေနရာကိုသာ စားသြားသည္။ အသံုးလိုသည့္အခ်ိန္ထုတ္လိုက္သည့္အခါ သံုးမရေတာ့ပါ။ ထုိေငြစကၠဴမ်ားကို ဘဏ္၌လည္းလဲ၍မရ၊ တစ္သက္လံုးစုထားသမွ် ျခစား၍ သံုးမရေသာအေျခသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။ ေလာကီစနစ္က ထုိအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းကင္ဘ႑ာစုထားပါက ထုိသုိ႔ျဖစ္မည္မဟုတ္ပါ။ အာဒံႏွင့္ဧဝ ဘုရားရွင္ထားေသာဧဒင္ဥယ်ာဥ္အျပင္ေရာက္သြားသည့္အခါ အားလံုးလိုေနေသာအေျခအေနသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။

ယေန႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္တာ၌ အားလံုးလိုေနပါက ဥယ်ာဥ္အျပင္၊ ေလာက အေမွာင္ထုထဲ၌ သြားလာေနေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုမယံုဘဲ အသက္ရွင္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေပမည္။ ယေန႔ ယိုးဒယားႏိုင္ငံတြင္ကား ပိုင္ရွင္မ်ား ကားအမိုးကိုသာ ေတြ႔ရသည္။ ငါ့ကားဟု ေျပာဖို႔ျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း စီး၍မရ၊ ေရထဲျမဳပ္ေနပါသည္။ ေလာကီဘ႑ာကိုသိုမွီးပါက ထုိသုိ႔စိတ္ပင္ပန္းစရာအမႈမ်ားကို ႀကံဳၾကရမည္ျဖစ္ေပသည္။

"ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းထင္ရွားေစဖိုို႔ု႔''
ဇာတိပကတိအက်င့္တို႔သည္ ထင္ရွားၾက၏။ ထုိအက်င့့္္တို႔မူကား၊ သူ႔ူ႔မယားကိုို ျပစ္မွားျခင္း၊ မတရားေသာေမထုန္၌မီွ၀ဲျခင္း၊ ညစ္ညဴးစြာက်င့္ျခင္း၊ ကိေလသာလြန္က်ဴးျခင္း၊ ႐ုပ္တုကိုကိုးကြယ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကိုျပဳစားျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ျခင္း၊ ရန္ေတြ႔ျခင္း၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ျခင္း၊အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ျငင္းခံုျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း္းကြဲြဲျဲပားျခင္း၊ သင္း္းခြဲြဲျခင္း၊ သူ႔ူ႔အက်ိဳးကိုျငဴစူျခင္း၊ လူ႔ူ႔အအသက္ကို သတ္ျခင္း၊ ယဇ္မ်ိဳးေသာက္

ၾကဴးျခင္း၊ ပြဲလုပ္ျခင္းမွစ၍ ထုိသုိ႔ေသာအက်င့္ေပတည္း။'' (ဂလာ၊ ၅း၁၉-၂၁)

ယေန႔ေလာကႀကီးထဲတြင္ ဇာတိပကတိအက်င့္တို႔သည္ ထင္ရွားလွပါသည္။ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားျခင္းသည္ ယေန႔ေခတ္လူအမ်ားႏွစ္ခါမစဥ္းစားၾကပါ။ ထုိသို႔ျပဳေနၾကသည္ကို မွားသည္ဟုပင္ မထင္ၾကပါ။ ထုိ႔အတူ မတရားေသာ ေမထုန္၌ မွီဝဲေသာသူလည္း မ်ားလွသည္။အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ ေယာက်္ားမိန္းမႏွစ္ဦးသေဘာတူ အတူတူေနၾကသည္။ ေယာက်္ားျခင္း ေမထုန္ျပဳေနၾကသူမ်ားလည္း ယေန႔မ်ားလွသည္။ ဤသည္တို႔ကား မတရားေသာေမထုန္ျဖစ္ေပသည္။ ယေန႔ လူ႔အသက္သတ္ေနၾကသူမ်ားလည္း မ်ားစြာေတြ႔ရသည္။ ထုိသို႔ျပဳၾကသည္မွာ လူရမ္းကားမ်ားမဟုတ္။ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွပေသာမိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ လြတ္လပ္စြာ မတရားေသာေမထုန္ျပဳၾကၿပီးမွ ရလာေသာကိုယ္ဝန္ကို အေၾကာက္အလန္႔မရွိ ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိဳ႕ကယဇ္မ်ိဳးကို ေသာက္ၾကဴးၾကသည္။ မူးယဇ္ေစတက္ေသာအရာကို ေသာက္ၾကဖို႔ရန္ ပြဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလုပ္ၾကသည္။

ထုိသို႔ေသာအက်င့္ကို က်င့္ဖို႔ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ မရွိပါ။ ဇာတိပကတိအက်င့္ကို က်င့္ေနေသာသူတို႔သည္ အေမွာင္ထဲ၌ က်င္လည္ေနၾကေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ထုိသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအေမြမခံရပါ။ ဇာတိပကတိအက်င့္တို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္မူကား ဝိညာဥ္ပကတိအက်င့္တို႔၌ က်င္လည္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ပကတိအက်င့္တို႔၌က်င္လည္ေသာသူတို႔မူကား အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ မည္သည့္လမ္း၌လိုက္ေလွ်ာက္ အသက္ရွင္မည္ဆိုသည္ ေရြးခ်ယ္ၾကဖို႔လိုပါသည္။ အခြင့္ေတာ္လမ္း၌ လိုက္ပါက ဆုိးႀကိဳးကို ရိတ္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ပါကေကာင္းႀကီးမဂၤလာကို ရိတ္ရၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။

''ဝိညာဥ္ပကတိ၏အက်ိဳးမူကား ခ်စ္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ေကာင္းျမတ္ျခင္း၊ သစၥာေစာင့္ျခင္း၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ခ်ဳပ္တည္းျခင္းေပတည္း။ ထုိသို႔ေသာအက်င့္ကို အဘယ္တရားမွ်မျမစ္ထား။''
(ဂလာ၊ ၅း၂၂-၂၃)

ကိုယ္ေတာ္ အသက္ရွင္ခြင့္ေပးေနသည္အခ်ိန္အတြင္း ကြၽႏ္ုပ္တို႔လုပ္ခ်င္တာမလုပ္ဖို႔ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔လက္ဝယ္ရွိေနေသာအရာမ်ားမွာ ကိုယ္ေတာ္အပ္ထားေသာအရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ကမလုပ္ႏွင့္ ဆိုေသာအရာကို ႀကိဳးစား၍ မလုပ္ဘဲေနၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ႀကိဳးစားသည္ႏွင့္ပင္ ဘုရားရွင္ထံမွေကာင္းႀကီးရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ မေအာင္ျမင္ေသးေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္မျပဳႏွင့္ဆိုေသာအမႈကို မျပဳဘဲေနဖို႔ ႀကိဳးစားသည္ႏွင့္ ႏွလံုးေက်ာက္ကပ္ကို စစ္ေနေသာဘုရားရွင္က သိေတာ္မူ၍ ေကာင္းႀကီးေပးပါသည္။ ထုိသူမလုပ္ႏိုင္ေသးေသာ္လည္း သူ၏ႏွလံုးသားက ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္မွန္၍ကိုယ္ေတာ္မႏွစ္သက္ေသာအရာကိုေရွာင္ဖို႔ အားထုတ္၍ ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေစၿပီး ဘုရားရွင္က သက္ေသထူပါသည္။

''သို႔ျဖစ္၍ ငါ့ခ်စ္သူတို႔သင္တို႔သည္ ငါ့မ်က္ေမွာက္၌နားေထာင္သည္သာမက၊ မ်က္ကြယ္၌လည္း အစဥ္နားေထာင္ၾကသည္ႏ္ႏွငွင့့္္အ့အညီ၊ီ၊ေၾကာက္ရ္ရြံြံ႕ံ႕တုနုန္လႈပ္ေသာစိတ္ႏွင့္၊ ကိုယ္ကိုကယ္တင္ျခင္းငွါ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကေလာ့။''
(ဂလာ၊ ၂း၁၂)

အလိုေတာ္လမ္း၌ လိုက္ေလွ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါ။

ဥစၥာဘ႑ာရွိသမွ် ဘုရားရွင္လက္ေတာ္သို႔ အပ္ပါ။ ယေန႔ အမ်ားကထုိသို႔ မအပ္လိုၾကပါ။ လိုသေလာက္ကိုလည္း သံုးပါ။ ပိုသမွ်ကို ကိုယ္ေတာ္၌ အပ္ပါ။ ဘုရားသခင္က ငါ့ထမ္းဘိုးသည္ ထမ္းလြယ္၏၊ ငါ့ဝန္လည္း ေပါ့၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ အမွန္တကယ္ေပါ့ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔က မည္သည့္ဘက္ကို အေလးတင္းမည္နည္း။ ဇာတိဘက္ကို လိုက္မိပါက က်န္ရစ္ခဲ့မည့္အရာအတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္ရေပမည္။ အေၾကာင္းမွာငါ့ကား ေရေျမာသြားၿပီဟု ဆိုေနၾကရျပီ၊ ကိုယ္ေတာ္ေပးထားသည္ ကေရေျမာဖို႔ မဟုတ္၊ မိမိအတြက္၊ အျခားသူမ်ားအတြက္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အက်ိဳးရဖို႔ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ လက္သို႔အပ္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အတြက္အက်ိဳးရဖို႔ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ရန္ အခြင့္ေပးထားသည္သာမက ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ဖို႔ရန္လည္း ပ့ံပိုးေပးထားပါသည္။

''အေၾကာင္း္းမူကူကား၊ သင္တို႔သည္ အလိုရွိေစျခင္းငွါ၄င္း၊အက်င့့္္က့က်င့့္္ေ့ေစျခင္း္းငွါွါ၄င္း္း၊ သင္တို႔အထဲ၌ ေစတနာေတာ္အားျဖင့္ ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာသူကားဘုရားသခင္ေပတည္း။'' (ဂလာ၊ ၂း၁၃)

ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာအက်င့္ကိုက်င့္ဖို႔ရန္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးထားယံုမွ်မက၊ ထုိသုိ႔အသက္ရွင္ဖို႔ရန္ အလိုဆႏၵရွိဖို႔ရန္လည္း

အတြင္းထဲမွ မစျပဳျပင္ေပးေတာ္မူေသာသူသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အသက္တာ၌ ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းထင္ရွားဖို႔ျဖစ္ပါက ကိုယ္ေတာ္မစမည္ျဖစ္ပါသည္။ လူငယ္ေလးဒါဝိတ္ကိုယ္ေတာ္ဘုန္းထင္ရွားေစဖို႔ စကားနားေထာင္ျပဳေသာအမႈ၌ ထားမပါ၊လွံမပါ၊ ကိုယ္ၾကပ္အက်ႌမပါဘဲ၊ ေက်ာက္ခဲေလးတစ္လံုးကိုသာအသုံးျပုခဲ့ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္၏

မစမႈအားျဖင့္ ေဂါလ်တ္ကိုေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔ေသာသက္ေသမ်ားကို ဆင္ျခင္၍ အသက္တာ၌ ကိုယ္ေတာ္မျပဳႏွင့္ဟု ဆိုေသာအရာမ်ားကို မျပဳဘဲ အလို ေတာ္လမ္း၌ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းအား ျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစဖို႔ရန္အသက္ရွင္ၾကဖို႔ ေမတၱာႏွင့္ အားေပးေဝငွလိုက္ပါသည္။

နာမေတာ္ျမတ္၌
ညီအစ္ကိုႀကီးဦးတင္ေမာင္ထြန္း