သိလွ်က္ႏွင့္၀န္မခံျခင္း၏အက်ိဳး

       ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြကြ်နု္ပ္ တို့ အမိျမန္မာျပည္၏ခရစ္ယာန္ သာသနာသည္ ယခုအခါ အနွစ္နွစ္
ရာနီးကပ္လာေလျပီ။ ခရစ္ယာန္ဘာ သာဝင္အသင္းသူ/သားတို့သည္ လည္း၊ ဘုရားသခင္၏နႈက္ကပတ္
ေတာ္ကို သိသင့္သေလာက္သိခဲ့ျက ေလျပီ။ ကယ္တင္ျခင္းအေျကာင္း ေျပာမလား၊ ခရစ္ယာန္အသင္ရွင္
ျခင္းေဟာမလား၊ ေခတ္ကာလအ ပိုင္းအျခား သင္မလား၊ ေျပာတက္ ေဟာတက္ျကေလျပီ။ သို့ေသာ္ လို
အပ္ေနသည္မွာ အသိသာရိွျပီးလက္ ေတြ့ပိုင္းမွာ၊ နာခံျခင္း၊ လိုက္ေလွ်ာက္ ျခင္းမရိွျခင္းေပတည္း။
  

      သို့ျဖစ္၍ တခိ်န္က ေဟရွာ ယေဟာဘူးေသာ အနာဂတ္စကား ဟူမူကား သင္တို့သည္၊ ျကားလ်က္
ပင္ အနက္ကို နားမလည္ဘဲ ျကား ျကလိမ့္မည္။ ျမင္လ်က္ပင္ အာရံုမ ျပုဘဲ ျမင္ျကလိမ့္မည္။ (မႆဲ၊ ၁၃း
၁၄)။ ဤစကားအတိုင္း ကြ်နု္ပ္တို့ယံု ျကည္သူမ်ားအသက္တာမွာ ျပည့္စံု ေနေရာ့သလား စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ပါ
သည္။
 

    ခ်စ္ေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၊ တကယ္မသိ၍၊ မနာခံျခင္းသည္၊ သည္းခံစရာ၊ ခြင့္လြတ္စရာရိွပါ၏။
သို့ေသာ္ သိလ်က္နွင့္ ျမင္လ်က္နွင့္ မိမိမ်က္စိကို ပိတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ မူကား၊ အနၲရာယ္ျကီးလွေပ၏။
ယခုနွစ္တြင္၊ ကခ်င္ျပည္ နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ဘက္ကို ရက္ ေပါင္း(၇ဝ)ရက္ တိတိဧဝံေဂလိခရီး
သြားခဲ့ပါသည္။ ထိုလမ္းခရီးစဥ္တ ေလွ်ာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ား ကို ဤအေျကာင္း ဤအခ်က္ေဟာ
ေျပာခဲ့ပါသည္။ သို့ေသာ္၊ တခို့်မွာမူ သမၼာက်မ္းစာသင္ျကားေပးျခင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ပါလ်က္နွင့္
လက္မခံဘဲ ရိွေနျကသူေျမာက္မ်ား စြာရိွေျကာင္း ေတြ့ရပါသည္။ တခို့် မွာ၊ ကယ္တင္ျခင္းသို့ ေရာက္ျပီးမွ၊
ဆယ္ဖို့တစ္ဖို့ ေပးစရာမလို၊ အျပစ္ ဝန္ခ်စရာမလို၊ ေတာင္းပန္စရာမလို၊ အျမဲဆုေတာင္းေနစရာ မလို၊ မလိုမလို-
ဝါဒကို ကိုင္ဆဲြျပီး၊ သိသိျကီးနွင့္ ထင္ရာဆိုင္းေနသူမ်ားလည္း ရိွေလ သည္။
   

     တခို့်မွာမူ ကယ္တင္ျခင္း ဆိုသည္မွာ၊ ယခု ဘဝကတည္းက ရမရ၊ မသိနိုင္၊ ေသမွသိမည္ဟု ဆို
ေနျကသည္။ ကယ္တင္ျခင္းကို သ ေဘာေပါက္ေအာင္ သင္ျကားေသာ္ လည္း၊ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္မခံဘဲ၊
မိမိအက်င့္သီလ၊ ေကာင္းမႈကိုသာ မီွ ခိုအားကိုးေနသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ ထို့ေျကာင့္၊ ထိုလူစားထဲမွာ ကြ်နု္ပ္တို့
သည္လည္း ပါမသြားမိေအာင္ သတိ ေပးလိုပါသည္။
    

      တခိ်န္က ပေရာဖက္ေယရ မိလက္ထက္မွာ စိတ္ခိုင္မာေသာ၊ ရွင္ဘုရင္တပါးရိွေလသည္။ ထိုသူ
သည္ ေယာရိွမင္းျကီး၏သားေဇဒကိ မင္း ျဖစ္ေလသည္။ တရံေရာအခါ ေဇဒကိမင္းျကီးသည္ ယဇ္ပေရာ
ဟိတ္တို့ကို ေယရမိထံသို့ ေစလြတ္ ၍ ငါတို့အဘို့ ထာဝရဘုရားသခင္ အား ဆုေတာင္းပါေလာ့ဟု မွာလိုက္
၏။ ထိုအခါ ေယရမိသည္ ေထာင္ထဲ သို့ မေရာက္ေသး။
    

     ထိုအခိ်န္တြင္ ဘုရားသခင္ ၏နႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ပေရာဖက္ ေယရမိထံသို့ ေရာက္၍ သင္တို့ကို
စစ္ကူျခင္းငွါ လာေသာဖာေရာဘုရင္ ၏ဗိုလ္ေျခတို့သည္၊ သူတို့ေနရင္း အဲ ဂုတၲုျပည္သို့ ျပန္သြားျကလိမ့္မည္။
ခါလဒဲလူတို့သည္ လာျပန္၍၊ ဤျမို့ ကိုတိုက္ယူျပီးလွ်င္ မီးရိႈ့ျကလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားမိန့္ေတာ္မူသည္ကား၊
အကယ္စင္စစ္ ခါလဒဲလူတို့သည္ ငါ တို့ထံမွ ထြက္သြားျကလိမ့္မည္ဟု ဆို ၍ ကိုယ္ကိုကိုယ္မလွည့္စားျကနွင့္။
သူတို့သည္ ထြက္၍ မသြားရျက။ ထို မွ်မက သင္တို့ကို စစ္တိုက္ေသာ ခါ လဒဲစစ္သူရဲအေပါင္းတို့ကို သင္တို့
သည္ လုပ္ျကံသျဖင့္၊ သူတို့တြင္ ဒဏ္ ခ်က္ထိေသာသူသက္သက္က်န္ ျြကင္းေသာ္လည္း သူတို့အသီးသီး၊
မိမိတို့တဲ၌ ထ၍ ဤျမို့ကို မီးရိႈ့ရျက လိမ့္မည္ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ မင္းမ်ားတို့သည္ အမ်က္ထြက္၍
ေယရမိကို ရိုက္ျပီးမွ၊ စာေရးေတာ္ ေယာနသန္၏အိမ္၌ ေလွာင္ထားျက ၏။ ထိုအိမ္ကို ေလွာင္အိမ္လုပ္နွင့္
သတည္း။ (ေယရမိ၊ ၃၇း၃-၁၅)
    

          တဖန္ ေဇဒကိမင္းျကီး သည္ လူကို ေစလႊတ္၍ ဗိမၼာန္ေတာ္ ၏အတြင္းခန္းထဲသို့ ေယရမိကို ေခၚ
ျပီးလွ်င္ သင္၌ တစ္စံုတစ္ခုကို ငါေမး ျမန္းမည္။ အဘယ္အရာကိုမွ် မထိမ္ မဝွက္နွင့္ဟု ဆိုေသာ္၊ ေယရမိက အ
ကြ်နု္ပ္ေလွ်ာက္လွ်င္၊ အကြ်နု္ပ္ကို မ သတ္ဘဲ အမွန္ေနေတာ္မူမည္ေလာ။
    အကြ်နု္ပ္သည္ အျကံေပးလွ်င္၊ အ ကြ်နု္ပ္စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူ မည္ေလာဟု ေဇဒကိကိုေမးေလွ်ာက္
ေလ၏။ ေဇဒကိမင္းျကီးကလည္း၊ ငါတို့အသက္ရွင္ေသာသတၲဝါ ျဖစ္ ေစျခင္းငွါ၊ ဖန္ဆင္းေသာ ထာဝရ
ဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အ တိုင္း သင့္ကို ငါမသတ္၊ သင့္အသက္ ကို ရွာေသာထိုသူတို့လက္သို့ သင့္ကို
ငါမအပ္ဟု ေယရမိအား တိတ္ ဆိတ္စြာ ကိ်န္ဆိုေလ၏။
    ေယရမိကလည္း ဣသေရ လအမို်း၏ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ၊ ထာဝရဘုရားမိန့္ေတာ္မူသည္ကား၊
ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ မွူးမတ္တို့ထံ ထြက္သြားလွ်င္ အ သက္ခ်မ္းသာရျကလိမ့္မည္။ ဤျမို့
သည္လည္း မီးရိႈ့ျခင္းနွင့္ လြတ္လိမ့္ မည္။ ကိုယ္ေတာ္နွင့္တကြ ေဆြေတာ္ မို်းေတာ္တို့သည္ အသက္ခ်မ္းသာ
ရျကလိမ့္မည္။
   

       သို့မဟုတ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္မွူးမတ္တို့ထံ ထြက္ မသြားလွ်င္၊ ဤျမို့ကို ခါလဒဲလူတို့
လက္သို့အပ္၍ သူတို့သည္ မီးရိႈ့ျက လိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း သူတို့လက္နွင္ မလြတ္ရဟု ေဇဒကိ
ကိုေလွ်ာက္ဆို၏။ (ေယရမိ၊ ၃၈း၁၄-၁၈)။
   

        ခ်စ္ေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြ၊ ေဇ ဒကိမင္းျကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏ အမိန့္ေတာ္စကားကို၊ ေကာင္းမြန္စြာ
သေဘာေပါက္နားလည္ေသာ္လည္း နာခံျခင္းမရိွ၊ မိမိစိတ္ျကိုက္အတိုင္း အသက္ရွင္ေသာေျကာင့္ ေနာက္ဆံုး
တြင္ အရွက္တကဲြ အကို်းနည္းျဖစ္ခဲ့ ရေလသည္။ ေဇဒကိမင္းျကီး နန္းစံ ကိုးနွစ္၊ ဒသမလတြင္ ဗာဗုလုန္ရွင္
ဘုရင္ေနဗုခဒ္ေနဇာသည္ ဗိုလ္ေျခ အေပါင္းတို့နွင့္တကြ၊ လာ၍ေယရုရွ လင္ျမို့ကို ဝိုင္းထားျက၏။ ယုဒရွင္
ဘုရင္ ေဇဒကိမင္းနွင့္၊ စစ္သူရဲအ ေပါင္းတို့သည္ ထိုလူမ်ားကို ျမင္လွ်င္ ညအခါ ေျပး၍ ဥယ်ာဥ္ေတာ္လမ္း
သို့ လိုက္လ်က္၊ ျမို့ရိုးနွစ္ထပ္စပ္ ျကား တံခါးျဖင့္ ထြက္ျပီးလွ်င္ လြင္ ျပင္သို့ သြားျက၏။ ခါလဒဲစစ္သူရဲတို့
သည္လိုက္လ်က္ ေယရိေခါလြင္ျပင္ ၌ ေဇဒကိမင္းကိုမီွ၍ ဘမ္းဆီးျပီးမွ၊ ေနဗုခဒ္ေနဇာရိွရာ ဟာမတ္ျပည္
ရိဗလျမို့သို့ ေဆာင္သြားျက၏။ ဗာ ဗုလုန္ရွင္ဘုရင္သည္ ေဇဒကိမင္း ၏အမႈကို စစ္ေျကာစီရင္၍ ေဇဒကိ
သားတို့ကို အဘမ်က္ေမွာက္၌ သတ္ ေလ၏။ ယုဒမွူးမတ္အေပါင္းတို့ကို လည္းသတ္ေလ၏။ ေဇဒကိမ်က္စိ
ကိုလည္း ေဖါက္ျပီးမွ သူ့ကို ေျကးဝါ ျကိုးျဖင့္ ခ်ည္ေနွာင္ေလ၏။ ခါလဒဲ လူတို့သည္လည္း နန္းေတာ္နွင့္ ဆင္း
ရဲသားအိမ္တို့ကို မီးရိႈ့၍ ျမို့ရိုးကို ျဖိုဖ်က္ျက၏။
    

        ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြ၊ ဤ ေနရာ၌ ယုဒဘုရင္ေဇဒကိသည္၊ ျဖစ္လာမည့္ အေျခအေနကို မသိ၍
မဟုတ္ပါ။ ေယရမိထံမွ တိက်ေသာ ထာဝရဘုရားသခင္၏ နႈတ္ကပတ္ ေတာ္ကို ရရိွျပီးျဖစ္ပါသည္။ သို့ေသာ္
ေဇဒကိမင္းသည္ ''လႊတ္ျခင္းအခြင့္ ရိွ သည္ဟု ဝန္ခံလ်က္ပင္၊ ကိုယ္ တိိုုင္ ပုပ္ပ်က္္ျခင္္း၏ကြ်နျ္ဖစ္၏။
အဘယ္သို့ နည္းဟူမူကား၊ လူ ကိိုု နိိုုင္ေသာအရာသည္ လူ၏သ ခင္ျဖစ္၏။'' (၂ေပ၊ ၂း၁၉)
   

       တမန္ေတာ္ေပါလုက ဂလာ တိအသင္းေတာ္ကို ဤသို့ေရးလိုက္ ၏။
   ''ညီအစ္ကိုတို့ သင္တို့ သည္ လႊတႊတ္ျ္ျခင္္းးအခြငြင့့္္က့ကိိုုရုရေသာ သျူဖစ္ျက၏။ သိိုုု့့ေသာ္လည္္း ဇာ
တိပကတိအားအခြင့္ကို ေပး၍ ထိုလႊတ္ျခင္းကို မသံုးျကနွင့္။'' (ဂလာတိိ၊ ၅း၁၃)
   

      ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ၊ ေဇဒကိ သည္၊ ထိုကဲ့သို့ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လြတ္ရာလမ္းကို ရျပီးေသာသူ ျဖစ္
ပါ၏။ သို့ေသာ္ ေဇဒကိမင္းသည္၊ ဘုရားစကားကို နားေထာင္မည့္အ စား မိမိစည္းစိမ္၊ မိမိရာထူးမ်ားကို
တပ္မက္ေသာေျကာင့္၊ ေနာက္ဆံုး တြင္ ပ်က္စီးခဲ့ရေလသည္။
   

       ထိုနည္းတူစြာ ယေန့ ယံု ျကည္သူမ်ားသည္လည္း၊ ခနၶာကိုယ္ သည္ သန့္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏
ဗိမၼာန္ျဖစ္သည္ဟုသိျပီး ဝန္ခံလွ်က္ ပင္၊ အရက္၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာမ်ား မီွဝဲလ်က္ရိွေသာ ယံုျကည္သူမ်ား၊
ဘုရားသားသမီးမ်ားသည္ သမၼာအာ ဇီဝျဖင့္သာ အသက္ေမြးရမည္ဟု သိ လ်က္ပင္ အရက္ေရာင္း၊ ထီထိုး၊
ေလာင္းကစားျပုေနေသာ ယံုျကည္ သူမ်ား၊ တစ္လင္တစ္မယား၊ စနစ္ သာလွ်င္ ဘုရားသခင္နွစ္သက္သည္
ဟု သိလ်က္ျဖင့္၊ မယားငယ္ထားေန သူမ်ား၊ လက္ထပ္မဂၤလာေဆာင္ ျခင္းျပုျပီးမွ အတူေနျခင္းသာလွ်င္
ဘုရားျကိုက္နွစ္သက္သည္ဟု သိ လ်က္ပင္၊ မ်က္စိမိွတ္ျပီး ဇာတိတပ္ မက္ျခင္း၊ ကိေလသာလြန္က်ဴးျခင္း
အားျဖင့္ အျပစ္ေသြးေဆာင္ျခင္းခံ ေသာသူတို့၏ေနာက္ဆံုးရလဒ္သည္ ေဇဒကိကဲ့သို့၊ ဆိုးကို်းသာရမည္အ
ေျကာင္း ခရစ္ေတာ္၏ေမတၲာ၌ သတိေပးေဝငွလိုက္ပါသည္။

နာမေတာ္ျမတ္၌
ညီအစ္ကိိုုေဇန

Posted in: တရားေဟာခ်က္မ်ား