ဘုရားသခင္၏ လင္းယုန္ခရစ္ယာန္မ်ား (၂)

အခ်က္ (၂)
လင္းယုန္မိသားစုတစ္ခုတြင္ လင္းယုန္ငွက္မၾကီးသည္ လင္းယုန္အထီးထက္ ပိုမို ခြန္အားၾကီးေလ့ရွိပါသည္။ သူတို႔သည္ ေသသည္အထိ မခြဲမခြာ ၾကင္ေဖာ္ၾကင္ဖက္မ်ားအျဖစ္သတ္မွတ္ေပါင္းေဖာ္ၾကပါသည္။ လင္းယုန္ေမာင္ႏွံသည္ သူတို႔၏ ဥကေလးမ်ား အေပၚတြင္ အတူတကြ ထိုင္လ်က္ေနၾကပါသည္။ အသိုက္ကို လံုျခံဳမႈရွိရန္ အတူတကြ ေစာင့္ေရွာက္သည္ သာမက ကေလးမ်ားကို ေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၊ အစာေကၽြးျခင္း တို႔ကိုလည္း အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ သူတို႔၏ မိသားစု ဘ၀ကို တာ၀န္ယူမႈအျပည့္ျဖင့္ မိဘႏွစ္ေကာင္စလံုးမွ အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လင္းယုန္တို႔ထက္ ေလ်ာ့နည္းကာ ေမွ်ာ္လင့္ထားမည္ဟု သင္ထင္ပါသလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထိုသို႔မထင္ပါ။

အသစ္ေမြးဖြားေသာ လင္းယုန္ငယ္ကေလးတစ္ေကာင္သည္ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိလာသူ ခရစ္ယာန္ အသစ္တစ္ဦး ႏွင့္တူညီသည္။ ေမြးဖြားလာေသာ လင္းယုန္းငွက္သည္ မ်က္စိႏွင့္ ပါစပ္ (ႏႈတ္သီး) တို႔ကို က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္ သည္။ ထိုငွက္ငယ္ေလးသည္ ရသေလာက္ အစားအစာကို မတင္းတိမ္ မေရာင့္္ ရဲႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဘခင္ လင္းယုန္ၾကီးမွာ အလြန္ အလုပ္မ်ား ေပလိမ့္မည္။ ထိုလင္းယုန္ငွက္ ေပါက္ကေလးသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ပါစပ္ဟရမည္ကို အလိုလိုသိေနျပီး ျဖစ္သည္။ မိခင္ဖခင္တို႔သည္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကို ရရွိႏုိင္ရန္ ျဖည့္ဆည္း ေပးေနရသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အဘ ဘုရားသခင္သည္ မိဘျဖစ္ေသာ လင္းယုန္ငွက္မ်ားႏွင့္ တူညီပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ လင္းယုန္ ငွက္ငယ္ေလးမ်ားကို ဆာလံ ၈၁း၁၀ တြင္ ေျပာခဲ့သည္မွာ

 ငါသည္ သင့္ကို အဲဂုတၱဳျပည္မွ ကယ္ႏႈတ္ေဆာင္ ယူခဲ့ျပီးေသာ သင္၏ဘုရားသခင္ ထာ၀ရဘုရား ျဖစ္၏။ သင္၏ႏႈတ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ေလာ့။ ၀ေျပာစြာ ေကၽြးမည္။ (ဆာလံ ၈၁း၁၀)

မွန္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အသက္တာ ေျပာင္းလဲျပီးခ်ိန္မွ စ၍ ဘုရားသခင္ မစေတာ္မူေသာ အရာမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္းျဖင့္ ပါစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ကာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရပါသည္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔၏ အသက္တာထဲသို႔ မည္သည့္အရာမ်ားကို ထည့္သြင္းလာမည္လဲ ဟူ၍ ရင္ခုန္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရ ပါသည္။ လင္ယုန္မိဘမ်ားကလည္း သူတို႔၏ လင္းယုန္သားေပါက္ေလး ၾကီးျပင္လာရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၾကီးၾကီး ျဖင့္ လိုအပ္ေသာအရာမ်ားကို ပံ့ပိုးေပးလ်က္ရွိသည္။ အဘဘုရားသခင္သည္ သူ၏သားသမီးမ်ား ၾကီးထြား ရင့္က်က္ လာေစရန္ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ ရွိေနျပီး လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားကို ေထာက္ပံ့ မစလ်က္ ရွိပါသည္။ မႆဲ ၇း၁၁ တြင္ေဖာ္ျပထားသည္မွာ

သင္တို႔သည္ အဆိုးျဖစ္လ်က္ပင္ ကိုယ္သားတို႔အား ေကာင္းေသာအရာကို ေပးတတ္လွ်င္၊ ထိုမွ်မက ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တုိ႔အဘသည္ ဆုေတာင္းေသာ သူတို႔အား ေကာင္းေသာအရာကို သာ၍ ေပးေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေလာ။ (မႆဲ ၇း၁၁)

လင္ယုန္ငွက္ "Eagle" ၏ အဓိပၸါယ္မွာ "ႏႈတ္သီးျဖင့္ အစာေကၽြးေသာသူ" (one feeding with the beak) ဟူ၍ ၾကားဘူးပါသည္။ မည္မွ် အံ့ၾသစရာ ေကာင္းပါသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ႏႈတ္ေတာ္မွ ထြက္ေသာ ႏႈတ္ထြက္ စကား အစစ္မ်ားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ေကၽြးေမြးေနသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ သဘာ၀ လင္းယုန္ ငွက္ေပါက္ ကေလးမ်ားသည္ မိဘတို႔၏ ႏႈတ္သီးမွ ရေသာ အစာကို လက္ခံေနရ သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ လင္းယုန္ သားေပါက္ေလးမ်ား ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ၾကီးထြား ရင့္က်က္လာေစရန္ ဘုရား သခင္၏ ႏႈတ္ထြက္ စကားမ်ားကိုသာ အားကိုး မွီခိုေနရသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ မႆဲ ၄း၄ တြင္

ေယ႐ႈကလည္း လူသည္ မုန္႔အားျဖင့္သာ အသက္ကို ေမြးရမည္ မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသမွ် အားျဖင့္ အသက္ကို ေမြးရမည္။ က်မ္းစာလာသည္ဟု ျပန္ေျပာေတာ္မူ၏။ (မႆဲ ၄း၄)

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ေကာင္းကင္ဘံု အဘသည္ ေကာင္းကင္မွ စားေသာက္ဘြယ္ စာရင္း (Menu) ထဲမွ အေကာင္း ဆံုးေသာ အစားအစာမ်ားျဖင့္ သူ၏ လင္းယုန္ငွက္ေပါက္ေလးမ်ား (ယံုၾကည္သူမ်ား) ကို ေကၽြးေမြး ျပဳစုေန ေသာ လင္းယုန္ငွက္ၾကီးပင္ ျဖစ္သည္။

ကမာၻေပၚမွ လင္းယုန္ငွက္မ်ားသည္ လင္းယုန္မိဘမ်ားက ခ်ေပးေသာ အစာျဖင့္သာ ၾကီးထြားလာၾကပါသည္။ လင္းယုန္ငွက္ေပါက္ ေလးမ်ား၏ သန္မာ ထြားၾကိဳင္းလာမႈႏွင့္ ရင့္က်က္ၾကီးထြားေစရန္္အတြက္ အျခား အရာ မ်ားကို အစားထိုး၍ မျဖစ္ႏုိင္ေခ်။ သူတို႔ႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ အစားအစာ အဟာရ မရွိပါလွ်င္ ခြန္အားမရွိျခင္း၊ က်န္းမာေရး ခ်ဴျခာမႈတို႔ျဖင့္ ၾကီးျပင္းလာမည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေသဆံုးသြားေပလိမ့္မည္။

အထက္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ကမာၻၾကီးထဲမွ ဘုရားသခင္၏ လင္းယုန္ငွက္ေပါက္ ကေလးမ်ား အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ သင္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ထြက္ အစာမ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ စားေသာက္ေန ပါလွ်င္ ၾကီထြားလာျပီး သန္စြမ္း က်န္းမာေသာ ဘုရားသခင္၏ လင္းယုန္ငွက္မ်ား ျဖစ္လာေပ လိမ့္မည္။ အျခားအရာမ်ားကို အားကိုးအသက္ရွင္ ေနပါလွ်င္ ခ်ဴျခာ အားနည္းကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ လံုးပါး ပါးကာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ၀ိညာဥ္ေရး အေျခအေန ေသဆံုးသြားေပလိမ့္မည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္ ၀ိညာဥ္အဟာရကို မွီ၀ဲ သံုးေဆာင္ရမည္။ ေဟရွာယ ၅၅း၂ တြင္ ေမးျမန္းထားေသာ ေမးခြန္းမွာ

အစာမဟုတ္ေသာ  အရာအဘို႔ သင္တုိ႔ေငြကို၄င္း၊ အမြတ္မေျပႏုိင္ေသာ အရာအဘို႔ သင္တို႔ ဥစၥာကို၄င္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ကုန္ေစၾကသနည္း။ ငါ့စကားကို ေစ့ေစ့နားေထာင္လ်က္၊ ေကာင္းေသာအစာကို စားၾကေလာ့။ သင္တုိ႔၏ ၀ိညာဥ္သည္ ခ်ိဳေသာအရာတို႔၌ မိမိကို မိမိ ေမြ႕ေလ်ာ္ေစလိမ့္မည္။ (ေဟရွာယ ၅၅း၂)

တခါတစ္ရံ ဘုရားသခင္၏ လင္းယုန္ငွက္ေပါက္ကေလးမ်ား ျဖစ္ေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ခံယူ လိုက္ေလ်ာက္ရန္ ခက္ခဲေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ခပတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ေတြ႕ လိုက္ေလ်ာက္ အသက္ရွင္ရန္ ဇီဇာေၾကာင္ကာ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္တတ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္သိေသာ လူအခ်ိဳ႕သည္ သမၼာက်မ္းစာကို မိမိတို႔ သေဘာ အေလ်ာက္ မိမိအၾကိဳက္ အနက္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဘ၀ကို ေပါ့ပ်က္စြာ အသက္ရွင္ေနၾကသူမ်ား ရွိၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ ကိုယ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္သည့္ ၀န္ခံခ်က္မ်ား (Positive Confessions) ႏွင့္ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္သည့္ ကတိမ်ား (Positive Promises) ႏွင့္ ဆိုင္သည့္ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကိုသာ စုစည္း ဆုပ္ကိုင္ ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေပလိမ့္မည္။ မိမိ မလိုက္ေလွ်ာက္ႏုိင္ေသာ အက်ဥ္းအက်ပ္ ရွိသည္ က်မ္းပိုဒ္မ်ား၊ စီရင္ျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား၊ မိမိတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ သီၾသေလာ္ဂ်ီ အယူအဆမ်ားကို စိန္ေခၚမႈရွိသည့္ က်မ္းပိုဒ္မ်ားကိုမူကာ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလိုစိတ္ မရွိၾက ေခ်။ ထိုသူတို႔သည္ ရင့္က်က္ ၾကီးထြားေသာ ခရစ္ယာန္မ်ား မျဖစ္ႏုိင္ၾကေခ်။ သူတို႔သည္ အႏွစ္ (၄၀) ခန္႔ ခရစ္ ယာန္တစ္ဦး သက္တမ္းျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ္လည္း အႏွီးပတ္ထားရသည့္ ေၾကခဲေသာ အစာကို သံုးေဆာင္ ႏုိင္ျခင္း မရွိေသးေသာ  အႏွီးပတ္ထဲက ႏို႔စို႔သူငယ္ တစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ေၾကခဲေသာ အစာသည္ သူတို႔အတြက္ ဆို႔နင့္ ေနေပလိမ့္မည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏို႔စို႔ ကေလးငယ္ေလးမ်ားကို ခ်စ္ပါသည္။ အမ်ားေသာ ကေလးတို႔သည္ အလြန္ခ်စ္စရာ ေကာင္းၾက ပါသည္။ အရြယ္အနည္းငယ္ ၾကီးျပင္းလာလွ်င္လည္း ခ်စ္ေနပါေသးသည္။ ယက္ကန္ ယက္ကန္ အေျခအေနေလးမွ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ဟိုေျပး ဒီေျပး ျပဳလုပ္ေနေသာ ကေလးငယ္ေလးမ်ားအထိ ကိုလည္း အလြန္ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ ထိုအသက္အရြယ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈ ေလးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္႐ႈႏိုင္ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရြယ္ထက္ ၾကီးျပင္းလာဘို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါသည္။ ထိုအရြယ္ ေက်ာ္လြန္ျပီးေနာက္ လမ္းေလ်ာက္တတ္ဘို႔ သင္ယူရမည္။ စကားေျပာတတ္ဘို႔ သင္ယူရဦးမည္။ ႏုိ႔ကိုသာ တစ္ခ်ိန္လံုးတိုက္ေန၍ မျဖစ္ေခ်။ ထို႔ထက္ ပိုမိုအဟာျဖစ္ ၾကီးထြားႏုိင္မည့္ အစားအစာမ်ား စားေသာက္ ဘို႔ေတာ့ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ သူသည္ အျမဲတမ္း အႏွီးပတ္ကေလးျဖင့္ ေန၍ မသင့္ေတာ္ေခ်။ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ အ၀တ္အထည္မ်ား ၀တ္ဘို႔ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုကေလးသည္ ၾကီးထြားမလာဘဲ အထက္ပါ အေျခအေနသို႔ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းလာျခင္းမရွိလွ်င္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အေျခအေန တစ္ရပ္ကို ရင္ဆိုင္ေနရျပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳပါ။ ထိုကေလးသည္ ရင္က်က္ ၾကီးထြားလာျခင္း မရွိပါလွ်င္ အရပ္စကားႏွင့္ ေျပာမည္ဆိုပါက ကံဆိုး မိုးေမွာင္ၾကေနျပီဟူ၍ ေျပာဆိုရေပေတာ့မည္။ ထိုအရာအတြက္ အကူအညီ တစ္စံုတစ္ရာ လိုအပ္ေန ျပီျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကေလးမ်ားကို ခ်စ္တတ္ပါသည္။ မည္မွ်ပင္ ဆိုးေနကာမူ ခ်စ္ႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကေလးဟူသည္မွာ အခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအတာ တစ္ခုသာ ျဖစ္ေနသင့္ပါသည္။ ၾကီးျပင္းလာဘို႔ေတာ့ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။

ဘုရားသခင္သည္လည္း သူခ်စ္ေသာ ကေလးငယ္ေလးမ်ားအတြက္ အျမဲတမ္း ထာ၀ရ ကေလးဘ၀မွာ ေနေစခ်င္သည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ၾကီးထြား ရင့္က်က္လာမႈအေပၚတြင္ ေက်နပ္အား ရမႈတို႔ျဖင့္ ၾကည့္ခ်င္ေနေပလိမ့္မည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္

Posted in: တရားေဟာခ်က္မ်ား