လွရံုမက ၀ခ်င္ေသးရင္

ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုးခ်င္တာ လြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ေမြးရာပါ မ်ိဳးဗီဇကိုက skinny body type ခပ္ပိန္ပိန္ သမားမ်ား အတြက္ ပိုခက္ပါမည္။ ငါးက်ီးေျခာက္ ၾကပ္တင္လို႔၊ ငါးေဖါင္ရိုးေျခာက္လို႔ အေခၚခံ ေနရႏိုင္တယ္။ ငါးမ်ားမွာေတာင္ ပိန္ရင္ ငါးရာ-လူရာ မသြင္းဘူးထင္ပါရဲ႕။ ကဲ - ဘယ္လို အ၀တိုးၾကမလဲ။

၀ခ်င္ပါရင္ အရင္ဆံုး ေရာဂါဘယေတြ ကင္းေနဖို႔ လိုပါတယ္။ သိတဲ့အတိုင္း နာတာရွည္ေရာဂါေတြက လူကို ပိန္သြား ေစပါတယ္။ HIV-AIDS ကင္ဆာ၊ တီဘီ၊ လည္ပင္ၾကီး ေဟာ္မုန္းမ်ား ေနသူ စသူေတြပါ။ တီဘီ ျဖစ္ေနသူ တစ္ေယာက္ ေဆးပါတ္လည္လို႔ ေပ်ာက္လာရင္ ေသခ်ာေပါက္ ၀လာပါတယ္။ တိတိက်က်ဆိုရရင္ ညိဳျပီး ၀လာတာပါ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ခိ်န္ၾကည့္တာ ေကာင္းတဲ့ အက်င့္ ျဖစ္လို႔ ေဟာ္တယ္ေတြက ေရခ်ိဳးခန္း ထဲမယ္ weighing machine ထားေပးတတ္တာေပါ့။ ေနေကာင္းပါလ်က္ ၀မလာတဲ့ သူေတြ အတြက္ ဒီစာေရးတာပါ။ ၀ေနပါလ်က္နဲ႔ ေနမေကာင္းသူေတြလဲ ရွိတာကိုး။

ခပ္ျမန္ျမန္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာရရင္ ၀ခ်င္ရင္ ၾကီးၾကီးၾကံပါေလ။ မ်ားမ်ားၾကီး စားပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိႏၵိယကို ေရာက္ခါစ ဦးမာသီရိ ဆိုတဲ့ စာေပဆုရဖူးသူ မိတ္ေဆြၾကီးကေပးတဲ့ အၾကံတစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ “တံငါ ျဖစ္မွေတာ့ ငါးၾကီးၾကီး မွ်ားပါ”တဲ့။ တစ္ခါစားလဲ မ်ားမ်ား၊ အၾကိမ္လဲ မ်ားမ်ား၊ ထမင္းလုတ္ ၾကီးၾကီး၊ ထမင္း ပန္းကန္ အစား ဇလံု၊ ေယာက္ခ်ိဳလို ဇြန္းၾကီးၾကီး သံုးပါ။ အေတြ႔အၾကံဳအရ ေျပာရရင္ လူေကာင္ၾကီးသူေတြ လက္ေရး လက္သား ေသးေသး၊ လက္မွတ္က ငယ္ငယ္ေလး ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲေတာ့ လက္ေရးပါ ေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္းလို႔ အၾကံေပးရမလားဘဲ။


၀ခ်င္ရင္ အေလး(၀ိတ္)မ ခိုင္းတာ ျငင္းစရာေတာ့ မရွိပါ။ မ်ားမ်ား စားဖို႔ေလာက္ေတာ့ မထိေရာက္ပါ။ ပိန္သူေတြရဲ႕ ဇီ၀ကမၼ ဆိုတဲ့ သက္ရွိတို႔ ထံုးစံ လုပ္ေပးေနရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ ကုိယ္၌က ျမန္ျမန္ၾကီး လုပ္ေနသူေတြ ျဖစ္လို႔ (ကယ္လိုရီ)ေတြ ပိုရဖို႔ လိုပါတယ္။ စာသင္သလို ေျပာရရင္ အဆင့္ ၅ ဆင့္။
၁။ ခါတိုင္း တစ္ေန႔မွာ (ကယ္လိုရီ) ဘယ္ေလာက္စားေနသလဲ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ခ်ိန္ထားပါ။
၂။ စားေနတာထက္ ၅၀၀ (ကယ္လိုရီ) ပိုစားပါ။ စားႏိုင္ေအာင္ ခါတိုင္း တစ္ေန႔ ၃ ထပ္ကေန ၄-၅ ထပ္ စားပစ္လိုက္ပါ။
၃။ (၀ိတ္)မ ပါ။ gym သြားခ်င္သြား၊ အိမ္မွာပဲ လုပ္လုပ္။
၄။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ျပန္ခ်ိန္ပါ။ တစ္ပါတ္ အျပီး ၁-၂ ေပါင္ တိုးရင္ ေကာင္းတယ္။ ၁၀ ေပါင္ မတိုးခ်င္ပါနဲ႔။ က်န္းမာေရး အရ အေကာင္း မဟုတ္ပါ။ ၁ လ ကုန္ရင္ ၅-၈ ေပါင္ တိုးတာ ေကာင္းတယ္။
၅။ အေလးခ်ိန္ ဆက္မတိုးရင္ ေနာက္ထပ္ (ကယ္လိုရီ) ၂၅၀ ပိုစားပါေလ။

တစ္ေန႔ (ကယ္လိုရီ)ဘယ္ေလာက္ လိုတာကို ဦးတိက်ေတြ အတြက္ ေဖၚျမဴလာရွိတယ္။ အရင္ဆံုး ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လိုမယ့္ ႏွဳန္းထားကို တြက္ရတယ္။ Resting Metabolic Rate (RMR) လို႔လဲ ေခၚတယ္ Basal Metabolic Rate (BMR) လို႔လဲ ေခၚတယ္။ လမ္းလဲ မေလွ်ာက္၊ ေျပးလဲ မေျပး၊ အသာေလး ေနတုန္း ကိုယ္ခႏၶာက အသက္ရွဴဖို႔၊ ႏွလံုးခုန္ဖို႔၊ အစာေျခေနဖို႔ စတာေတြရဲ႕ ဇီ၀ အလုပ္ေတြအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ကို ေျပာတာပါဘဲ။

ပ်င္းေတာ့ ပ်င္းစရာၾကီး။ သခ်ၤာလို ထပ္ရွင္း ရအုံးမယ္။
RMR = 9.99w + 6.25h - 4.92a + 166g-161
w = ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ကီလိုဂရမ္၊ h = အရပ္ စင္တီမီတာ၊ a = အသက္ ႏွစ္၊ g = က်ား-မ၊ (က်ား = 1 မ = 0)
တစ္ေန႔တာ လိုမယ့္(ကယ္လိုရီ) သိဖို႔ RMR ကို 1.25 နဲ႔ ေျမွာက္လိုက္ပါ။ ဘယ္အစားက (ကလိုရီ)ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာ စာရွည္မွာ စိုးလို႔ မထည့္ေတာ့ပါ။ သီးျခားစာမွာ ဖတ္ပါေလ။

ပိုျပီး စားႏိုင္ေအာင္ စားပံု စားနည္း ေျပာင္းသင့္ရင္ ေျပာင္းရမယ္။ အ၀စား ၃ ခါနဲ႔ အဆာေျပ၊ သြားရည္စာ ၂ ခါ၊ ၃ ခါ စားပါ။ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္မယ့္ အစား၊ ႏြားႏို႔၊ သစ္သီး ေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္ပါ။ ေပါင္မုန္႔ စားရင္ အညိဳက အျဖဴထက္ ပိုတယ္။ အသီးအရြက္မွာလဲ ေရမ်ားမ်ား ပါတာမ်ိဳး ျဖစ္တဲ့ ေဂၚဖီ၊ ပဲစိမ္းစားဥ၊ သခြါးသီးတို႔ထက္ အာလူး၊ ပဲမ်ိဳးစံု၊ မံုလာဥနီ၊ ေျပာင္းဖူးတို႔က သာတယ္။ အသီးေတြဆိုရင္ လိေမၼာ္၊ ပိခ်္၊ ဇီးသီး၊ ဖရဲသီးေတြထက္ ငွက္ေပ်ာသီး၊ သစ္ေတာ့သီး၊ ေထာပတ္သီး၊ နာနတ္သီး၊ ပန္းသီးေတြက သာတယ္။ (ဆု-ပ္)ဆိုတဲ့ ဟင္းရည္ဆိုရင္ (ခရင္)ပါတာက အၾကည္ရည္ထက္ သာတယ္။

ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အစားအေသာက္ေတြ ထဲမယ္ စားသံုးဆီ ထည့္ရပါမယ္။ သံလြင္ဆီ၊ အုန္းဆီ၊ ေထာပတ္ဆီတို႔က ေနၾကာေစ့ဆီ၊ ပဲဆီတို႔ထက္ သာတယ္။ သာတယ္ဆိုတာ (ကယ္လိုရီ) ပိုရတာကို ေျပာတာပါ။

မျဖစ္မေန စားရမွာက (ပရိုတင္း)ဓါတ္ပါ အစာေတြ ျဖစ္တယ္။ အသားမ်ိဳးစံု၊ ငါးမ်ိဳးစံု။ စားႏိုင္တဲ့ အသား အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပင္ (ကယ္လိုရီ) မ်ားမ်ားပါတဲ့ ေထာပတ္၊ ဒိန္၊ (ေအာလစ္ဖ္)ဆီ၊ (ခရင္မ္)ဆိုတာေတြ ထပ္ျဖည့္ပါ။ အသား မစားသူေတြလဲ ၀ႏိုင္တာပါ။ ၾကြက္သားေတြ မာတင္းျပီး သန္ခ်င္ရင္ေတာ့ အသားစားသူမ်ားက ပိုသာပါတယ္။

ေရွာင္သင့္တာေတြကေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ မကိုက္တဲ့ trans fat ေတြမ်ားတဲ့ (ပက္စထရီ)၊ ကိတ္၊ ကြတ္ကီး၊ ျပဳျပင္ထားတဲ့ အသား-ငါး၊ (မာဂ်ရင္)၊ အလြယ္ ၀ယ္ရတဲ့ အစားအစာေတြပါ။

စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ (ကလ္လိုရီ)အေတာ္ျဖဳန္း ပစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ေအးေအးထားႏိုင္ေအာင္ လြမ္းစရာ ၀တၱဳေတြ မဖတ္နဲ႕။ ေဟာလိ၀ုဒ္က သရဲကား၊ (ေအလီယန္)ကား၊ (အက္ရွင္)ကားေတြ မၾကည္နဲ႔၊ ဇာတ္ မနာနာေအာင္ရိုက္ထားတဲ့ ကိုရီးယားကား၊ ကုလားကားေတြ မၾကည့္နဲ႕။

စားခိုင္းတာေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ၊ စားခ်င္စိတ္ ပိုေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဗီတာမင္ ဘီအုပ္စု စားေဆး၊ ေသာက္ေဆး၊ ထိုးေဆးေတြက အေထာက္အပံ့ ျပဳပါမယ္။ Cyproheptadine (Cypon) ဆိုတဲ့ေဆးက (အလာဂ်ီ) စတာေတြအတြက္ ေဆးျဖစ္ေပမယ့္ anorexia nervosa ေခၚတဲ့ စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္ နည္းေနသူေတြ အတြက္လဲ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ နည္းနည္း ျဖစ္လိုက္တာနဲ႔ က်သြား၊ ပိန္သြား ျဖစ္တတ္တယ္။ (Cypon) တိုက္ရင္လဲ ခဏနဲ႔ ျပန္စားခ်င္ လာၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အစပ္စားတဲ့လူ၊ (မဆလာ)ၾကိဳက္သူ၊ အခ်ဥ္ ပါမွ ဆိုသူေတြ ခံတြင္းေတြ႕ရင္ စားသာစားပါေလ။ အစပ္တို႔၊ ဟင္းခပ္ အေမႊးအၾကိဳင္တို႔ ဆိုတာ စားခ်င္လာေအာင္လုပ္ေပးတဲ့တန္ဖိုး ရွိတာေတြပါ။ တရုတ္နံနံ(ၾကံမဆိုင္) ခတ္ ထားတဲ့ ဟင္းခ်ိဳရည္က ပိုခ်ိဳသလို မဟုတ္လား။

ကိုယ္ခႏၶာ ၾကီးထြားေစတဲ့ ေဟာ္မုန္းဆိုတာ လူ႔ဦးေႏွာက္ကေန ထုတ္ေပးေနတယ္။ အေလးမသူမ်ား ၾကြက္သားေတြ သန္မာလာတာ သူ႔အစြမ္းပါ။ သဘာ၀ မဟုတ္ဘဲ အပို ေဆာင္းခ်င္သူေတြ အတြက္ (စတီရြိဳက္)ေဟာ္မုန္းေဆးေတြလဲ ရွိေနပါတယ္။ Growth hormone (GH), Growth factors and Testosterone-based analogs ဆိုတာေတြပါ။ ဒီေဆးေတြကို အရြယ္လြန္သူ ေယာက္်ားေတြအတြက္ေရာ အားကစားသမားမ်ား အတြက္ေရာ သံုးေနၾကေပမယ့္ သန္လာ၊ ၾကီးလာေအာင္ လုပ္တာက အဓိကပါ။ ဒါေပမဲ့ ေဟာ္မုန္းဆိုတာ အစြမ္းၾကီးေပမဲ့ သတိၾကီးၾကီးထား သံုးရတာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။

ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ေရာဂါကင္းရွင္း၊ ထမင္းဟင္း မ်ားမ်ား၊ ေဆး၀ါးလဲ စား၊ အေလးလဲ မ,ပါ ခင္ဗ်ား။

ဆူမိုနည္း က်န္သြားတာ ထပ္ျဖည့္ပါရေစ။
ဆူမို နပမ္းသမား နည္းက (ကယ္လိုရီ)မ်ားတဲ့ အစာေတြ စား၊ အဆီ မမ်ားေစနဲ႔။ (အင္စူလင္)ဆိုတဲ့ သၾကားဓါတ္ ထိန္းတဲ့ ေဟာ္မုန္းကို ဆြေပးေစတယ္။ (ကယ္လိုရီ) မ်ားရင္ သိမ္းထားတဲ့ အဆီကို ထုတ္သံုးစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ တစ္ခါတည္း မ်ားမ်ား စားႏိုင္ေအာင္ တခ်ိဳ႕ မနက္ ေစာေစာစာ မစားဘဲ ေနတယ္။ ဆူမို နပမ္း သမားေတြ တစ္ေန႔ကို (ကယ္လိုရီ) ၆၀၀၀ ကေန ၂၀၀၀၀ အထိ စားသတဲ့။ သူလို ကိုယ္လိုေတြက တစ္ေန႔မွ ၂၀၀၀-၃၀၀၀ သာ စားတယ္။ အရက္ (ဘီယာ)လဲ ေသာက္ပါတဲ့။ တစ္ထိုင္ထဲ ဘီယာဗူး ၁၀၀ ကုန္သူဆိုတာ ရွိဆိုပဲ။ ေလ့က်င့္ခန္း ပို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေန႔တိုင္း လုပ္တာေၾကာင့္ အစားစားခ်င္စိတ္ေတြ ပိုလာတယ္။

ကေန႔ က်န္းမာေရးသတင္း အသစ္စက္စက္ တစ္ခုက ေမ်ာက္ေတြကို စုထားျပီး စမ္းတဲ့အခါ အေကာင္ၾကီးသူေတြက ႏိုင္ခ်င္လို႔ စိတ္ညစ္တဲ့ ေမ်ာက္ေတြမွာ အဆီစုျပီး ၀မ္းေခါင္းက်ယ္လာသတဲ့။ ေကာက္ခ်က္ဆြဲရင္ လူမႈ စိတ္ဒုကၡေတြေၾကာင့္ ၀ေစတယ္ ဆိုပဲ။ ႏိုင္လိုမင္းထက္ အႏွိပ္စက္ ခံေနရသူမ်ား အေတာ္ဘဲေပါ့။

Dr. တင့္ေဆြ

Posted in: Beauty