အျပစ္ႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကြာေဝးေစသည္

ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း မရွိႏုိင္ေသာအခါ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ လံုးဝဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ေသာ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ဝင္ေရာက္ လာသည္။ ကမာၻ ၃း၁၀ တြင္ အာဒံက “ကိုယ္ေတာ္၏ အသံကို ကၽြႏု္ပ္ၾကားလွ်င္ အဝတ္ အခ်ည္းစည္း ရွိေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္၍ ပုန္းလ်က္ ေနပါသည္” ဟု ဆိုသည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ လူကို စတင္ လႊမ္းမိုးလာၿပီး ထိုအခ်ိန္ကစ၍ ဆက္လက္ႀကီးစိုးေနေတာ့သည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ ယံုၾကည္ျခင္း၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္သည္။ လူကို ဘုရားသခင္ထံသို႔ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈႏွင့္ လာေစမည့္အစား ဘုရားသခင္ထံမွ ပုန္းေရွာင္ေစသည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ အျပစ္ကုိ သိရွိေနျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မွန္ကန္မႈမရွိဟု ခံစားျခင္းမွလာၿပီး မိမိ၏ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ မစံုလင္ျခင္းမ်ား အတြက္ ေထာက္ပံ့ ျပင္ဆင္ ေပးႏုိင္ေသာ အစြမ္းသတိၱ မရွိျခင္းမွ လာသည္။

ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ လူတို႔၏ အသက္တာမ်ားကို ပ်က္စီးေစေသာ စြမ္းအားႀကီးျဖစ္သည္။ ေဟၿဗဲ ၂း၁၄-၁၅ ၌ “ေယရႈသည္ အေသခံ ေတာ္မူေသာ အားျဖင့္ ေသျခင္းတရားကို အစုိးရေသာသူ တည္းဟူေသာ မာရ္နတ္၏ တန္ခုိးကို ခ်ဳိးဖဲ့ဖ်က္ဆီးျခင္းငွာ၄င္း ေသေဘးကို ေၾကာက္၍ တစ္သက္လံုး ကၽြန္ခံ ရေသာသူတို႔ကို ကယ္လႊတ္ျခင္းငွာ၄င္း ႂကြလာသည္” ဟုဆိုသည္။

ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ လူတို႔အား ကၽြန္ခံေစရန္ မာရ္နတ္ သံုးစြဲေသာ လက္နက္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ လူကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဝးရာသို႔ ႏွင္ထုတ္ ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕၍ သိကၽြမ္းျခင္းမျပဳေစရန္ ဟန္႔တားေနသည္။ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို မသိကၽြမ္းပါက ကိုယ္ေတာ့္ အေၾကာင္း မုသာ စကားကိုသာ ယံုၾကည္ေတာ့မည္။ မာရ္နတ္သည္ က်မ္းစာက ေပးေသာ ပံုႏွင့္မတူဘဲ အျခား ပံုစံျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ပံုေဖာ္ေပးသည္။

 

မာရ္နတ္သည္ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ စိတ္သီးျခားစီ ျဖစ္ေနေသာ ဘုရား၊ နားလည္၍ မရဘဲ အေဝးမွာ ရွိေနေသာ ဘုရား၊ လူတို႔ႏွင့္ သူတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ား (သို႔) ျပႆနာ မ်ားကို ဂရုမစိုက္ေသာ ဘုရားမ်ဳိးကို ပံုေဖာ္ေနသည္။ လူတို႔အား ထိုပံုစံကို စိတ္ထဲတြင္ ရုိက္သြင္းေပးလ်က္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းႀကီးကို မခံစား ေစရန္ ျပဳလုပ္ေနသည္။ ထိုစိတ္ကူးမ်ဳိးျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ျမင္ေနေသာလူတစ္ဦးသည္ “ယံုၾကည္ေသာ စိတ္ႏွင့္ ဆုေတာင္းသမွ်တို႔ကို ရၾက လိမ့္မည္” (မႆဲ ၂၁း၂၂) ဟု ဖတ္ရေသာအခါ မစစ္မွန္သလို ထူးဆန္းေသာအရာဟု ျမင္ၿပီး တခါတရံ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အရာဟူ၍ပင္ ျမင္တတ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာမျမင္ဘဲ အာဒံမက်ဆင္းမီွလို ဘုရားသခင္ကို သိကၽြမ္းျခင္း၊ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျခင္း၊ မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေယရႈခရစ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျပန္လည္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေစရန္ ေနာက္ဆံုးအျဖစ္ ႂကြလာခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ အယ္လ္ရွာဒိုင္း၊ ႂကြယ္ဝေသာ ဘုရားသခင္၊ သင့္အသက္တာ၏ က႑တိုင္း၌ လိုအပ္သမွ်ကို ေထာက္ပံ့ေသာ အရွင္အျဖစ္ ျပန္ျဖစ္ခြင့္ရရွိလာသည္။

Posted in: တရားေဟာခ်က္မ်ား