လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲေတြလႊတ္ခ်လိုက္ပါ

ဒီဆိုက္ကို လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးပဲ မဂၤလာပါ။

ဒီကေန႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းဖို႔ရန္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့

လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲေတြလႊတ္ခ်လိုက္ပါ ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ရွင္ေယာဟန္ခရစ္၀င္ ၈း၁- ၁၃ မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အျဖစ္အပ်က္အားျဖင့္

ဘုရားသခင္က က်ေနာ္တို႔ရဲ့အသက္တာကို ဘာေတြသြန္သင္ေနတယ္ဆိုတာ ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။

ဒီေနရာမွာ သခင္ေယရႈက ဗိမာန္ေတာ္မွာ ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးေနတုန္း

က်မ္းျပဳဆရာေတြ၊ ဖာရိရွဲေတြက မွားယြင္းျခင္းအမႈကိုျပဳေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို

လက္ပူးလက္ၾကပ္မိၿပီးဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာၾကပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ သခင္ေယရႈကို ကိုယ္ေတာ္ဘယ္လိုစီရင္မလဲလို႔ ေမးပါတယ္။

တကယ္တမ္းဆိုရင္ သူတို႔ေတြအဲဒီလိုေမးတာဟာ သခင္ေယရႈကို ေလးစားလြန္းလို႔

တေလးတစားနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ေယရႈ စီရင္ဆံုးျဖတ္တာကို လာခံယူၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။

သူတို႔ေလွ်ာက္တဲ့စကားမွာကို ဘယ္လိုစီရင္ဆံုးျဖတ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ Guide Line ကိုေပးထားၿပီးမွ

သခင္ေယရႈကို အတည္ျပဳခိုင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ေယာဟန္ ဂး ၅

အဲဒီလို သူတို႔ေတြေလွ်ာက္ထားၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ လူတိုင္းက ေက်ာက္ခဲေတြ ကိုယ္စီကိုင္လို႔ .......

သခင္ေယရႈက ဒီအမႈကို ဘယ္လိုစီရင္သလဲ။

က်ေနာ္တို႔ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြ အေလးအနက္ထားဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။

သင္တို႔တြင္ အျပစ္ကင္းေသာသူသည္ ေရွ႕ဦးစြာ ေက်ာက္ခဲႏွင့္ပစ္ေစ တဲ့။ ရွင္ေယာဟန္ ဂး ၇

ကဲ... ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ လို႔ က်မ္းျပဳဆရာေတြ၊ ဖာရိရွဲေတြအားလံုး

တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္၊ ေမးေငါ့လိုက္နဲ႔

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အကဲခတ္ေနၾကပါတယ္။

အဲဒီလို အေျခအေနကို အကဲခတ္ရင္း သူတုိ႔ရဲ့ စိတ္ႏွလံုးက သူတို႔ရဲ့အျပစ္ေတြကို ေဖာ္ျပလာတဲ့အတြက္

ဘယ္သူကမွ စမပစ္ရဲေတာ့ဘဲ အသက္ႀကီးတဲ့သူကစၿပီး

အငယ္ဆံုးတိုင္ေအာင္ ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ထြက္သြားၾကပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြက စၿပီးထြက္သြားၾကတာလဲ။

ဒီလူေတြဟာ လူသာမန္ေတြမဟုတ္ဘူးေနာ္။

ပညတ္ေတာ္အခ်က္ေပါင္း ( ၆၁၃ )ခ်က္ကို နာခံလိုက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြ ....

အဲဒီလို လူေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ား သက္ႀကီး၀ါႀကီး၊ ဆရာ့ ဆရာႀကီးေတြကစၿပီး ထြက္သြားၾကတာလဲ။

အေျဖကေတာ့ရွင္ရွင္းေလးပါပဲ ။

အသက္ႀကီးေလေလ လူမသိ၊ သူမသိလြန္က်ဴးထားမိတဲ့အျပစ္ေတြ

မ်ားေလေလမို႔လို႔ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကို တရားေတာ္ကို ပိုသိေလေလ

မိမိဟာ အျပစ္သားျဖစ္ေၾကာင္း၊ အျပစ္မကင္းေၾကာင္းပိုသိေလေလမို႔ပါ။

သူတို႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့သူက ေလာကမွာ အျပစ္တင္စရာ တစိုးတစိမွမရွိတဲ့သူ၊

ဘုရားသခင္ရဲ့ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီသူရွိေနတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ့ အျပစ္ေတြက စိတ္ႏွလံုးမွာ အလုိလိုေပၚလာတယ္။

အဲဒီေတာ့ မွားယြင္းျခင္းအမႈကို ျပဳလို႔ သူတို႔ေတြဖမ္းေခၚလာတဲ့မိန္းမနဲ႔ သူတို႔နဲ႔

သခင္ေယရႈရဲ့ ေရွ႕မွာ ဘာမ်ားကြာေတာ့လို႔လဲ။

ဟိုမိန္းမက အျပစ္ျပဳေနတာကို လူသိသြားတယ္၊

သူတုိ႔ေတြက အျပစ္ျပဳခဲ့တာ၊ ျပဳေနတာကို လူမသိေပမယ့္

သခင္ေယရႈေရွ႕မွာ မိမိရဲ့စိတ္ႏွလံုးက မိမိကိုေဖာ္ျပေနတယ္။

ေလာေလာဆယ္မွာ အျပစ္သားခ်င္းတူေနၿပီ။

အဲဒီေတာ့ သူတို႔ေတြလက္ထဲက ေက်ာက္ခဲေတြကို လႊတ္ခ်ၿပီးထြက္သြားၾကတယ္။

ကဲ..... ဒီအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္၊က်ေနာ္တို႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ျဖစ္လာပါၿပီတဲ့........

ဘယ္သူေက်ာက္ခဲနဲ႔ စပစ္မွာလဲ.....

ခင္ဗ်ားလား၊ က်ေနာ္လား ........ ဒါမွမဟုတ္ အသင္းေတာ္ရဲ့ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြလား။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ေက်ာက္ခဲကို လႊတ္ခ်မယ့္သူေတာ့ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။

အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီကေန႔ ယံုၾကည္သူေတြက မိမိရဲ့ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို

လူသိထင္ရွားျဖစ္ခ်င္ၾကတာေၾကာင့္ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးဟာ

သူတို႔အတြက္ အခြင့္အေရးျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

အဲေနာက္တစ္ခုက မိတ္ေဆြတို႔၊ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ အမွားတစ္ခုက်ဴးလြန္မိတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးရွိခဲ့ဖူးမွာပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုႀကံဳခဲ့ရသလဲ။ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြေတြကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးခြင့္ျပဳပါ။

ခင္ဗ်ားတို႔ ေက်ာက္ခဲမွန္ဘူးလား။ ( ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆရာေရာလုိ႔ ျပန္မေမးပါနဲ႔ဗ်ာ။ )

တကယ္ေတာ့ ဒီလိုျဖစ္လာရတာေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ

သခင္ေယရႈရွိမေနတာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္မိမိေတာ့အျပစ္ကင္းတယ္လို႔ ျမင္ၿပီး

သူတစ္ပါးရဲ့ အမွားကိုေက်ာက္ခဲနဲ႔ ပစ္ခ်င္ေနၾကတာပါ။

က်မ္းစာထဲမွာေတာ့ ေက်ာက္ခဲကိုယ္စီကိုင္ထားတဲ့သူေတြဟာ

ကိုယ့္လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲကိုလႊတ္ခ်ၿပီး ထြက္သြားၾကပါတယ္။

သူတို႔ရဲ့ ပထမလုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္တဲ့ လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲေတြကို

လႊတ္ခ်လိုက္တာဟာ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ေပမယ့္

ဒုတိယလုပ္ေဆာင္မႈျဖစ္တဲ့ ထြက္သြားၾကတာကေတာ့

မွားယြင္းျခင္းအမႈကို ျပဳတဲ့ မိန္းမရဲ့အမွားထက္ ပိုၿပီး မိုက္မဲတဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္တမ္းျဖစ္သင့္တာက သခင္ေယရႈရဲ့အနားကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး

မိမိဟာလည္း အျပစ္ျပဳမွားယြင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း

ေနာင္တနဲ႔၀န္ခံၿပီး သခင့္ရဲ့ အျပစ္လႊတ္ျခင္းကိုေတာင္းခံသင့္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ အဲဒီလိုလုပ္ေဆာင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီေတာ့ က်ေနာ့္ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြရဲ့အနီးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
မိမိရဲ့ အသင္းေတာ္မွာျဖစ္ျဖစ္ မွားယြင္းမႈကိုျပဳမိတဲ့သူရွိလာရင္

က်ေနာ္တို႔လုပ္ေဆာင္ရမွာက ေက်ာက္ခဲေတြကိုင္ထားဖို႔ မဟုတ္ပါသလို၊

အတည္ေပါက္နဲ႔ ကိုယ္ကစၿပီး ပစ္ဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။

လက္ထဲက ေက်ာက္ခဲေတြကိုလႊတ္ခ်ၿပီး မိမိဟာလည္း သူ႔လိုပဲအျပစ္လုပ္ခဲ့ဖူးသလို၊

အခုလည္း လုပ္မိေနတာေတာင္ ခြင့္လႊတ္ခ်စ္တဲ့ သခင္ေယရႈကို ခ်ီးမြမ္းၿပီး

လက္၀ါးကားတိုင္ေပၚမွာ သခင္ေယရႈအေသခံခဲ့ျခင္းဟာ

အျပစ္သားအားလံုးအတြက္ဆိုတာကို ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းၿပီး လဲေနသူကို ေဖးကူရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမအားလံုးကို ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္စကားေျပာပါေစ။

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ..... မိုးစက္နီ

Posted in: တရားေဟာခ်က္မ်ား