CNF အဓိပတိေကာင္စီ ဥကၠဌ ေဒါက္တာ ဇေလွထန္း ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုျခင္း

ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး (CNF) ရဲ့ အဓိပတိေကာင္စီအလွည့္က် ဥကၠဌ ေဒါက္တာ ဇေလွထန္းဟာ ခ်င္းျပည္နယ္ ဖလမ္းၿမိဳ႕ နယ္ TlangHmun ေက်းရြာက အဖ U Hrang Sin ႏွင့္ အမိ Pi Khaw Lian Cuai တို႔ရဲ့သားျဖစ္ပါ တယ္။  ေမြးခ်င္း အမ တေယာက္ရွိပါတယ္။
ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး (CNF) ရဲ့ အဓိပတိေကာင္စီအလွည့္က် ဥကၠဌ ေဒါက္တာ ဇေလွထန္းဟာ ခ်င္းျပည္နယ္ ဖလမ္းၿမိဳ႕ နယ္ TlangHmun ေက်းရြာက အဖ U Hrang Sin ႏွင့္ အမိ Pi Khaw Lian Cuai တို႔ရဲ့သားျဖစ္ပါ တယ္။  ေမြးခ်င္း အမ တေယာက္ရွိပါတယ္။ သူဟာ ဖလမ္းၿမိဳ႕အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာ သင္ယူခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းကေန ၁၀ တန္း ကုိေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ေဆးတကၠသိုလ္(၁)မွာ ေဆး ေက်ာင္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ေက်ာင္းၿပီး ရမွာျဖစ္ေပမဲ့့ ေက်ာင္းသား ဘ၀ကတည္းက ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားခဲ့လုိ႕ မဆလ ဦးေန၀င္းအစိုးရက ဖမ္းဆီးၿပီး အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္က်မွ MBBS ဘြဲ႔ကို ရရွိခဲ့တာပါ။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚကေန ဇာတ္ျမွဴပ္ခဲ့ၿပီး ဆရာ၀န္တဦးအေနနဲ႔ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ကေလးၿမိဳ႕ နယ္၊ တာဟန္းရပ္ကြက္မွာ ေဆးခန္းဖြင့္လွစ္ၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၈၈ အေရးအခင္းၿပီးလို႔ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး ဓါတ္ခံရွိထားသူပီပီ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚကို တဖန္ တက္ေရာက္လာခဲ့ျပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၉၀ ေရြး ေကာက္ပြဲမွာ Chin National League for Democracy ( CNLD) ပါတီ မွ ဖလမ္းၿမိဳ႕နယ္ကေန ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၉၀ ေရြး ေကာက္ပြဲကေန ေရြးခ်ယ္ခံ ရတဲ့ အမတ္ေတြဟာ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူ ခြင့္မရလိုက္ရတဲ့အျပင္ စစ္အစိုးရ ရဲ့ဖမ္းဆီး ေထာင္ ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာဇေလွထန္းလည္း အာဏာပိုင္ေတြက ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ဖို႔ စီစဥ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကံေကာင္း ေထာက္မ စြာနဲ႔ ျပည္ပကို ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ရ တယ္။ ျပည္ပေရာက္ ေဒါက္တာ စိန္၀င္းအစိုးရအဖြဲ႕မွာ ပညာ ေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ၀န္ႀကီးဘ၀ ကေန အနားယူၿပီး သူ႔မိသား စုရွိရာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ထြက္သြားခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေရစက္မကုန္ႏိုင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးဟာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အတြင္း ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး CNF ရဲ့ အေရးေပၚညီလာခံကုိ တက္ေရာက္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားခံခဲ့ရတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ CNF အဓိပတိ ေကာင္စီအ လွည့္က်ဥကၠဌ တာ၀န္ကုိ ကုိယ္စားလွယ္ အားလုံး တခဲနက္ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ လက္ခံလုိက္ရတယ္။

ဥကၠဌၾကီးရဲ့ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀ပံုရိပ္တခ်ဳိ႕နဲဲ႕အတူ ခိုႏူမ္းထုန္(ခ်င္းသတင္းဌာန) က ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။

ေမး ။                 ။ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးအေျခအေန၊ တိုင္းရင္းသားေတြအေျခအေန မေဆြးေႏြးခင္မွာ အန္ကယ္လ္ ရဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းဘ၀ကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ရန္ကုန္မွာ ေဆးေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ခ်ိန္မွာ အန္ကယ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ အဖမ္းခံခဲ့ရတာလဲ။

ေျဖ ။                  ။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ ဦးေန၀င္းက ဆိုရွယ္လစ္စနစ္နဲ႔တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ဖြဲ႔ စည္းပံုဥပေဒ ျပန္ေရးဆြဲတယ္၊ အဲဒီခ်ိန္မွာ ဦးေန၀င္းက ဘယ္သူမဆို အနာဂါတ္ႏုိင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ပုံကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္အ ၾကံေပးႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီး MP Pu LianUk က ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ခ်င္းလူငယ္မ်ားအၾကံ ေပးခ်က္ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔ လူ ၂၂ ေယာက္ လက္မွတ္ထုိးၿပီး တင္ျပခဲ့တယ္ အဲဒါေၾကာင့္ အဖမ္းခံခဲ့တာဘဲ၊ အဲဒီတုန္းက ခ်င္းလူႀကီး ၅၃ ဦးေလာက္အဖမ္းခံရတယ္၊  ခ်င္းလူငယ္ အၾကံေပးခ်က္ထဲမွာ က်ေနာ္တို႔က ဖက္ဒရယ္မူကိုေရးခဲ့တယ္၊ အဲဒါကို ခ်င္းေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ စည္းရံုး ေရး လုပ္ခဲ့တယ္၊ အစိုးရကမႀကိဳက္လို႔ အဖမ္းခံခဲ့ရတာပါ။

ေမး ။                 ။ အန္ကယ္လ္တို႔ အဲလိုအဖမ္းခံၿပီး ေထာင္ခ်ခံရေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ ဆံုခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ေလး ေျပာျပေပးပါဦး။

ေျဖ ။                  ။ က်ေနာ္တို႔ကို အင္းစိန္ေထာင္မွာ တိုက္ပိတ္ခံရတယ္၊ ခ်က္ခ်င္းအေဆာင္မွာ မပို႔ဘူး၊ တိုက္ထဲမွာ က်ေနာ္က ၉ လေနခဲ့တယ္၊ တိုက္ကေန အေဆာင္ကိုအပို႔ခံရတယ္၊ အေဆာင္ ၄ ေပါ့၊ အဲဒီမွာဘဲ ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ သြားဆံုတာပါ။ သူက တျခားေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အဖမ္းခံတာ က်ေနာ္တို႔ အဖမ္းခံတဲ့ဟာနဲ႔ေတာ့ မပတ္သက္ဘူး၊ အေဆာင္ ၄ ေရာက္ေတာ့ တပတ္ေလာက္အၾကာမွာ က်ေနာ္ ထမင္းစားၿပီး ပန္းကန္ေဆးတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေတာ့ အကို က်ေနာ္လည္း ခ်င္းပါဆိုၿပီး သူ႔ဟာသူလာမိတ္ဆက္တယ္၊ အဲဒီကေနစၿပီး က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ ေယာက္က ညီအကိုလိုဘဲ ေထာင္ ထဲမွာေနၾကတယ္၊  ၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳတဲ့ေန႔မွာဘဲ က်ေနာ္ျပန္လြတ္ လာပါတယ္။

ေမး ။                 ။ ဆရာ၀န္ဘြဲ႕ ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ေခတၱရပ္နားၿပီး ဆရာ၀န္တဦးအေနနဲ႔ဘဲ ေနထုိင္ခဲ့တယ္လို႔သိရပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲကို ျပန္၀င္လာခဲ့လဲ။

ေျဖ ။                  ။ ၇၉ ခုႏွစ္မွာ တာဟန္းမွာ ေဆးခန္းစဖြင့္တယ္ ၉၀ အထိေပါ့၊ ဆရာ၀န္လုပ္ၿပီး ေဆး ခန္းေတြဖြင့္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ လူမႈေရး လုပ္ ငန္းေတြမွာဘဲ က်ေနာ္ပိုလုပ္လာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ၈၈ အေရးအခင္းေပၚ လာေတာ့ အဲဒီမွာ ပါတီေတြဖြဲ႔ႏုိင္ ၿပီ ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ျပန္စဥ္းစားတယ္ ဒီေလာက္ အဖမ္းခံ ေထာင္ေတြက်ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ရွားခြင့္မရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ လုပ္လာခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ ဒီခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ထုိင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ မျဖစ္ႏုိင္ ဘူးဆိုၿပီး မေက်နပ္ခ်က္နဲ႔ ဖလမ္း ျပန္ၿပီး ဖလမ္းၿမိဳ႕က လူႀကီးေတြနဲ႔ အစည္းအေ၀းထုိင္ၾကၿပီ ခ်င္းဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဆိုၿပီး ဖြဲ႔လိုက္ၾကတယ္။

ေမး ။                 ။ ဒါေပမဲ့ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အန္ကယ္က ခ်င္းဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္ဘဲ၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ခ်င္းလိဒ္)ျဖစ္သြားတာလဲ။

ေျဖ ။                  ။ ၈၈ အေရးအခင္းျဖစ္တဲ့ခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ဆႏၵျပ ခ်င္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး၀ါသနာ ပါတဲ့သူေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြက ခ်င္းလိဒ္ကို ဖြဲ႔စည္းခဲၾ့ကတယ္၊  ဆလိုင္းလ်န္မႈန္း၊ ဆလိုင္းရမ္းလိန္မႈန္းတို႔က ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္၊ ဖလမ္းမွာ က်ေနာ္တို႔တည္ေထာင္တဲ့ ခ်င္းဒီမိုကရက္တစ္ကို ပါတီမွတ္ပံုတင္ဖို႔ က်ေနာ္ ရန္ကုန္ သြားတဲ့ခ်ိန္ မွာ ခ်င္းလိဒ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက က်ေနာ့ကိုလာေတြ႔ၿပီးေတာ့ သတ္သတ္ပါတီမဖြဲ႔ဖုိ႕၊ က်ေနာ္တို႔ ခ်င္းလိဒ္ မွာလာပူးေပါင္းဖုိ႕၊ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္း ပါတီဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ စည္းရံုးေရး ပ်က္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လာပူးေပါင္းဖုိ႕ လာေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့ တေယာက္တည္းသေဘာနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး ဖလမ္းက ပါတီလူႀကီးေတြကို တိုင္ပင္ရဦးမယ္ဆိုၿပီး ဖလမ္းကို စာေရးတယ္၊ ဖလမ္းက လူႀကီးေတြကလည္း ခ်င္းလိဒ္နဲ႔ပူးေပါင္းတာကို ၾကိဳက္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ ခ်င္းလိဒ္ျဖစ္ သြားတယ္၊ ၉၀ ေရြး ေကာက္ပြဲမွာ ခ်င္းလိဒ္က ခ်င္းျပည္နယ္အျပင္ အရိႈခ်င္းေတြရွိတဲ့ေနရာေတြမွာလည္း အားလံုးေပါင္း ၁၂ ေနရာ အေရြးခံခဲ့ တယ္၊ ၃ ေနရာမွာဘဲ အႏုိင္ရခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္က ဖလမ္းၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္အမတ္ ၂ ကေန ၀င္ၿပိဳင္ၿပီး အႏုိင္ရ ခဲ့ပါတယ္။

ေမး ။                 ။ ျပည္ပကို ဘာေၾကာင့္ထြက္သြားရတာလဲ၊ ဘယ္ခ်ိန္တုန္းက ထြက္သြားတာလဲ။

ေျဖ ။                  ။ က်ေနာ္တို႔ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စည္းရံုးေရးလုပ္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကတည္းကဘဲ တျခားႏိုင္ငံ ေရးပါတီေတြ က က်ေနာ့ကို CNF နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ဆိုၿပီး အျမဲတမ္း စြပ္စြဲေျပာဆိုၾက တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ က်ေနာ့ကို တိုင္တန္းတဲ့ အဆင့္ထိျဖစ္သြားတယ္၊ တာဟန္းက က်ေနာ့္ အိမ္မွာ ၃ ခါတိတိ စစ္သားေတြ လာၿပီ စစ္ေဆး တယ္…၃ ႀကိမ္ေျမာက္မွာ က်ေနာ့ကိုဖမ္းသြားတယ္၊ တျခားသက္ ေသအေထာက္အထားေတြေတာ့မေတြ႔ဘူး ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕ပတ္သက္တဲ့ မဂၢဇင္းေတြ၊ စာအုပ္ေတြ၊ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြကို သိမ္းသြားၿပီးေတာ့ ပံုႏွိပ္အက္ ဥပေဒနဲ႔ က်ေနာ့ကို ဖမ္းသြားတာ၊ ကံေကာင္း ခ်င္ေတာ့ ရဲစခန္းက စခန္းမွဴးက အာမခံေပးလို႔ ျပန္ထြက္ၿပီး အာမခံနဲ႔ဘဲ က်ေနာ္ေန ရတယ္၊ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တုန္းကလည္း အာမခံနဲ႔ဘဲ အေရြးခံရတယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏုိင္ေတာ့ က်ေနာ့္အ မႈက ပိုဆိုးလာတယ္၊ က်ေနာ့ကို ျပန္ဖမ္းဖို႔အထိ ျပန္လုပ္လာတယ္၊ က်ေနာ္လည္း ဗဟိုတရားရံုးထိ အယူခံ၀င္တယ္၊  စစ္တပ္ ေတြရဲ့ ဖိအားေၾကာင့္ က်ေနာ့္ အမႈကို ဗဟိုကေနမဆံုးျဖတ္ရဲဘူး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဗဟိုကေန အရင္ေနရာ ကေလးၿမိဳ႕ မွာဘဲ ဆံုးျဖတ္ပါေစဆိုၿပီး အမိန္႔ခ် လိုက္တယ္ က်ေနာ့ေရွ႕ေနက အေျခအေန မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး လာေျပာ တယ္၊ ၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ့ကို ရံုးခ်ိန္းရက္ သတ္မွတ္ ေပးတယ္…ဒီၾကားမွာဘဲ တရားသူႀကီးကို တိုင္းမွဴး က စစ္ကိုင္း ကိုေခၚေတာ့ က်ေနာ့ေရွ႕ေန က ေသခ်ာၿပ၊ီ ဘယ္လိုမွအေျခအေနကမေကာင္းဘူးလုိ႕ လာေျပာေတာ့ က်ေနာ္ လည္း ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔မွာဘဲ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ကို တိတ္တခုိးထြက္လာၿပီး အိုင္ေဇာလ္ကို ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

ေမး ။               ။ ျပည္ပကိုထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါ၀င္လာခံပုံ ကုိေျပာ ျပႏုိင္မလား၊

ေျဖ ။                  ။ က်ေနာ္ နဲ႔ ပူးလ်န္အုပ္ကို ေဒါက္တာစိန္၀င္းဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ပအစိုးရအဖြဲ႔က ၉၁ ခုႏွစ္မွာ လာ ဆက္သြယ္တယ္၊ သူတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ပါ၀င္ဖို႔ လာေျပာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနေစာ ေသးတယ္ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔က လက္မခံခဲ့ဘူး၊ ဒီလိုနဲ႔ ၉၅ ခုႏွစ္က်ေတာ့ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ပူးေပါင္း ခဲ့တယ္၊ ပူေပါင္းတယ္ဆိုတာကလည္း က်ေနာ္တဦးတေယာက္ တည္းအေနနဲပူး ေပါင္းတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ၉၀ ကေန ၂၀၀၀ ခုႏွစ္အထိ အိုင္ေဇာလ္ၿမိဳ႕မွာေန တယ္၊ အိုင္ ေဇာလ္ကေနဘဲ ပူးေပါင္းပါ၀င္တယ္၊ ေဒါက္တာစိန္၀င္းအစိုးရအဖြဲ႔မွာ က်ေနာ္က ပညာေရးႏွင့္က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီးတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ၉၉ ခုႏွစ္မွာ ျပည္ပအစိုးရအဖြဲ႔ကေန အနားယူတယ္၊ ဒီလုိနဲ႕ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ မွာ  အေမရိကန္မွာရွိတဲ့ က်ေနာ့္မိသားစုေတြထံ အိုင္ေဇာလ္ကေန ထြက္သြားခဲ့တယ္။

ေမး ။                 ။ အခု အန္ကယ္လ္က CNF ရဲ့ အဓိပဓိေကာင္စီအလွည့္က်ဥကၠဌတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနရတာလို႔သိပါ တယ္။ အန္ကယ္က ဘယ္လုိကေန ဘယ္လို CNF ထဲကို ေရာက္သြားတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။

ေျဖ ။                  ။ က်ေတာ္အေမရိကားေရာက္ၿပီး မိသားစုနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနခဲ့တယ္၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ဖို႔ စိတ္မကူးေတာ့ဘူး  ဒါေပမဲ့ ျပည္ပေရာက္ အမတ္မ်ား( MPU) တို႔မွာ ပါ၀င္ေသးတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ CNF က ညီလာခံ လုပ္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုလည္း တက္ေရာက္ဖို႔ဖိတ္တယ္၊ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ကိုယ့္ခ်င္းအမ်ဴိးသားေရးျဖစ္ တယ္ဆိုၿပီး ညီလာ ခံကို တက္မယ္ေပါ့၊ ကိုယ့္အမ်ဳိးသား ေရးဆိုေတာ့ အျပင္ကေန ကူညီႏုိင္တာကို ကူညီမယ္ဆိုၿပီး ညီလာခံကို သြားတက္ တာျဖစ္တယ္၊ CNF မွာ အခ်ိန္ျပည့္ ပါ၀င္ဖုိ႕ကိုေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မကူးခဲ့ဘူး၊ ညီလာခံမွာ ဖြဲ႔စည္းပံု ေတြျပင္ၾကတယ္၊ က်ေနာ္တို႔လို အသက္ႀကီးတဲ့သူလည္း ပါဖို႔ဆိုၿပီးျဖစ္လာေတာ့ က်ေနာ္ရယ္၊ ဦးလ်န္အုပ္၊ ဆလိုင္း ကစ္ခုိလ်န္ ရယ္ ေဆြးေႏြး ၾကတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာတို႔လုပ္ႏုိင္တာရွိရင္ ခ်င္းတမ်ဳိးသားလံုးအတြက္ တမ်ဳိးသားလံုး အေရးဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လုပ္ႏုိင္တာရွိရင္ လုပ္ဖို႔ သံုးေယာက္စလံုးက သေဘာတူၿပီး ပါ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္ တာျဖစ္တယ္။

ေမး ။                 ။ CNF က ျပည္နယ္အစိုးရ နဲ႔ ဘယ္ေတာ့ျပန္ေတြ႔ၾကမွာလဲ၊ ျပန္ေတြ႔ရင္ အဓိက ဘာေတြေဆြးေႏြး ၾကမွာလဲ။

ေျဖ ။                  ။ ေမလ ၈ ရက္နဲ႔ ၉ ရက္ေန႔ေတြမွာ ေတြ႔ဖို႔စီစဥ္ထားပါတယ္၊ အဲဒီမွာ အဓိကေတာ့ ပထမေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာတူညီထားတဲ့ အခ်က္(၉)ခ်က္ကို ဘယ္လိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမလဲဆိုတဲ့ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။

ေမး ။                 ။ အစိုးရက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အားလံုး လိုလို အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားၿပီလို႔ ဆိုရပါမယ္။ ခုလက္ရွိ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက  ခိုင္ျမဲႏိုင္ပါ့မလား၊

ေျဖ ။                  ။ အဲဒီကိစၥက ေျပာလို႔ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္၊ သူတို႔စိတ္က ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာ မသိဘူးဆိုေတာ့ ေလ၊ အစိုးရဘက္က တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားသလား မလိုလားဘူးလား ဆိုတဲ့အေပၚမွာ မူတည္တယ္၊ တကယ္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးလိုလား တယ္ဆိုရင္ မခက္ဘူး၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔ဆိုတာ သူတို႔ဆံုးျဖတ္ဖို႔ဘဲရွိတယ္၊ သူတို႔ရပ္မယ ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ တို႔တိုင္းရင္းသား အားလံုးက လိုလားတာဘဲ၊ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရးမကဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း နဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ နဲ႔ျပည္ေထာင္ စုထဲမွာ လႈပ္ရွားဖို႔ ပါ၀င္ဖို႔ အဆင္သင့္ဘဲ၊ အေတြ႔အၾကံဳအရေတာ့ အစိုးရကို ဘယ္သူမွ စိတ္မခ်ရဲဘူး ဘာလို႔ လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကတိကို ခဏခဏဖ်က္ခဲ့တယ္၊ ဒီတေခါက္လည္း ကတိမ ပ်က္ဘူးလို႔ ဘယ္သူ မွ အာမခံခ်က္မေပး ႏုိင္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနအရ စိတ္ခ်တာ စိတ္မခ်တာကို အပထား သူတို႔ကမ္းလွမ္းတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို က်ေနာ္တို႔မလုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ေဆြးေႏြးရေအာင္ဆိုၿပီး လာကမ္းလွမ္း လာတာကို က်ေနာ္ တို႔က လက္မခံရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပလည္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း ရမွာမဟုတ္ ဘူး။

ေမး ။                 ။ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး အတြက္ ဘာေတြလုိအပ္သလဲ။

ေျဖ ။                  ။ အစိုးရဘက္က ေစတနာမွန္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္၊ ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေဆြး ေႏြးမယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုရင္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီမွာ အဓိက အဟန္႔အတားအျဖစ္ဆံုးက  ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဘဲ၊ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုက တိုင္းရင္းသား ေတြ လိုလားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ဆိုတဲ့ဖက္ဒရယ္မူ  လံုး၀မပါ၀င္ပါဘူး၊ အဲေတာ့ ပထမဆံုးအဲဒါကို ျပင္ရမယ္၊ အဲဒီအခ်က္မွာ ေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္က အေလ်ာ့အတင္းေတာ့လုပ္ရမွာေပါ့ ေနာက္ လံုး၀ျပင္ရမယ့္အခ်က္ ကေတာ့ အေရး ေပၚအေျခအေန မွာ စစ္တပ္က အခ်ိန္မေရြးအာဏာျပန္သိမ္းႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိး လႊတ္ေတာ္မွာ စစ္တပ္ကိုယ္စား လွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပါ ၀င္ခိုင္းတဲ့ဟာ မ်ဳိးေတြကို လံုး၀ရုပ္သိမ္းဖို႔လိုမယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ဒီလိုအခ်က္ေတြ ပါ၀င္ ေနတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို  မေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ပါဘူး။

ေမး ။                 ။ ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ တျခားတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈေတြ ျပဳလုပ္ေနေပ မယ့္ ဘာေၾကာင့္ ခုခ်ိန္ထိ ကခ်င္ဘက္မွာ ေသနတ္သံေတြ မတိတ္ႏုိင္ေသးတာလဲ။ အဲဒီေပၚမွာဘာေျပာခ်င္ လဲ။

ေျဖ ။                  ။ ကခ်င္က အစိုးရနဲ႔ ပထမဆံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲတဲ့အဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္၊ ခုျပန္ပစ္ျပန္တယ္၊ အဲဒါက အားစမ္းတဲ့သေဘာလို႔ ျမင္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ လက္ရွိ ကခ်င္က အင္အား အေကာင္း ဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ ကခ်င္ကုိ သူတို႔ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔လက္ထဲမွာ ထားႏိုင္တယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ တုိင္းရင္းသားအားလံုးကို သူတို႔ ဖိအားေပးႏိုင္မယ္၊ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး တဲ့အခ်ိန္မွာ အစိုးရဘက္က အားသာမယ္ ဆိုေတာ့ အင္အားအႀကီးဆံုး ကခ်င္ေတာင္ ဒီလိုကိုင္ႏိုင္တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမလုပ္ရင္ အင္အားအႀကီးဆံုး ကခ်င္ေတာင္မွ ဒီလိုလုပ္ႏုိင္တယ္ဆိုတာ ကို ျပခ်င္တဲ့သေဘာလို႔ဘဲျမင္ပါတယ္။

ေမး ။                 ။ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက အေျပာင္း အလဲ လုပ္ေဆာင္ေနတာကို ေတြ႔ေနရတယ္၊ ဒါဟာ တကယ္ဘဲ ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ကို ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵနဲ႔လုပ္ေနတာလား၊ အန္ကယ္ ဘယ္လိုသံုးသပ္မိလဲ၊

ေျဖ ။                  ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနက တိတိက်က်ေျပာဖို႔ အင္မတန္ခက္ပါတယ္၊ ႏုိင္ငံတကာ ဖိအားကို ေလွ်ာခ်ဖို႔ အယံုသြင္းတာ လည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ ႏုိင္ငံတကာအေျခအေနကုိ ၾကည့္မယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနက တခုၿပီးတခုေျပာင္းလဲလာ တယ္၊ ေနာက္ အာဏာရွင္ေတြလည္း တႏုိင္ငံၿပီး တႏုိင္ငံ သူတို႔မ်က္စိေရွ႕မွာဘဲ ျပဳတ္ခ်တာကို လည္း ျမင္ေနရတယ္၊ ဒါ ေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲကို တကယ္ေျပာင္း လဲခ်င္တဲ့ ေစတနာအမွန္နဲ႔ လုပ္ေပးတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာေလ၊ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ဆက္ၿပီးလုပ္လို႔မရေတာ့ ဘူးဆိုလည္း သိတဲ့ပံု ရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖစ္လာၿပီး လူထုကိုလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လြတ္လိုက္ မယ္ဆိုရင္ သူတို႔အတြက္ အႏၱရယ္ရွိလိမ့္မယ္ ၊ သူတို႔ကို လူထုက အေရးျပန္ယူမယ္၊ ေထာင္ခ်တာမ်ဴိး၊ အစိုးရ ေျပာင္းလဲရင္ သူတို႔ မွာ ျပန္ခံမယ့္အေျခအေနေတြအမ်ားႀကီးရွိမယ္ အဲဒီ ႏွစ္ခုၾကားမွာ ႏုိင္ငံေရး ကစား တာလို႔ဘဲထင္ပါ တယ္။

ေမး ။                 ။ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေကာ CNF က ႏုိင္ငံပါတီတခုအေနနဲ႔ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႔ ရွိပါသလား။

ေျဖ ။                  ။ က်ေနာ္က CNF မွာလည္း ပါ၀င္တာမၾကာေသးေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ CNF ကို အဓိက ဦးေဆာင္တဲ့ ပူးဇင္က်ဳံးကို ေမးခဲ့ပါတယ္၊ သူေျပာတာကေတာ့ CNF က ႏုိင္ငံေရးပါတီ မဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္လွန္ေရးၿပီး တဲ့ခ်ိန္ မွာ CNF တာ၀န္ကၿပီးသြား တယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးၿပီးသြားၿပီဆိုရင္လည္းပါတီေျပာင္း ၿပီးေတာ့ လုပ္ဖို႔အစီအစဥ္ လည္း မရွိဘူး၊ ပုဂၢိဳလ္ခ်င္းအေနနဲ႔ ပါရင္လည္း ပါမယ္ ဘယ္ပါတီမွာမဆို လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ပါခ်င္တဲ့သူပါမယ္၊ CNF ကေတာ့ ႏုိင္ငံပါတီ မလုပ္ဘူးလို႔ က်ေနာ့္ကို ေျပာျပ ပါတယ္။

Posted in: ျမန္မာ,အင္တာဗ်ဴး