တစ္သက္စာႏွင့္ တစ္နပ္စာ

ဒီေလာက၌ လူမ်ား တဦးကို တစ္ဦး လိမ္လည္ လႇည့္ျဖား၍ ဆက္ဆံ ေျပာဆို တတ္ၾကသည္ မႇာ မဆန္းက်ယ္ လွပါ။ တစ္ႀကိမ္ လိမ္ၿပီးသြားရင္ (သိုု႔) မုသာသံုး၍ တစ္စံုတစ္ခုကို ရယူခဲ့ ၿပီးသြားရင္ အဲဒီ လူနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ျပန္မေတြ႕ရဲ ေတာ့ပါဘူး။ လိမ္ခဲ့ေသာ ေနရာ၊ေဒသမႇလူမ်ား နဲ႔ ေနာက္ထပ္တဖန္ထပ္ေတြ႕ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ဒါကို ျမန္မာစကားပံုမႇာ တနပ္စားႀကံသည္ဟု သံုးႏႈန္း ပါသည္။ လူသား အခ်င္းခ်င္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရား မသိသူ အခ်င္းခ်င္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ ဆက္ဆံသည္မႇာ ျပႆနာမရႇိ ေပမဲ့ ဘုရားကိုသိေသာ ယံုၾကည္သူ မ်ားပင္လ်င္ ဘုရားသခင္ကို ထိုကဲ့သို႔ေသာ တနပ္စားႀကံေသာ ယံုၾကည္ျခင္းမ်ားႏႇင့္ ဘုရားကိုမိတ္ သဟာယဖြဲ႕တတ္ၾကသည့္မႇာ အလြန္ပင္ စိတ္ပ်က္စရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ကြၽႏ္ုပ္တုု႔ိ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ေသာ ဘုရားသခင္ သည္ ထိုသိုု႔ တစ္နပ္စာ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာမ်ိဳး ကို မေပးပါ။ ရႇင္ေယာဟန္ ၁၀း ၁၀ (ခ)ပိုဒ္၌ ''ငါမူကား၊ သုိးတုု႔ိသည္ အသက္လြတ္႐ုံမ်မက အထူး သျဖင့္ အသက္ႏႇင့္ ျပည့္စံု ေစျခင္းငႇါ လာသတည္း။'' ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ ဤေလာကသို႔ ေရာက္လာ ျခင္းသည္ အသက္ ေပး ဖို႔ရန္ သာမက အထူးသျဖင့္ အသက္ႏႇင့္ ျပည့္စံုေစရန္ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ''အထူးသျဖင့္'' ဤ စကားလံုးသည္ အဂၤလိပ္ က်မ္းစာ၌ (Abundance) ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္မႇာ လိုသည္ထက္ ပိုေသာဟု အဓိပၸါယ္ ရႇိပါသည္။ ဆိုလို သည္မႇာ ေယ႐ႈ ခရစ္ေတာ္သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔အား တသက္စာ ႂကြယ္၀ျခင္း ေကာင္းႀကီး မဂၤလာမ်ား ကို ေပးရန္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္မႇာ ထင္ရႇားလႇပါသည္။

က်မ္းစာထဲ၌ ခရစ္ေတာ္သည္ ႂကြယ္၀ေသာ အသက္တာ (သို႔) တသက္စာ ေပးရန္ အတြက္ လာသည္ကို အထပ္ထပ္ ေဖာ္ျပထား ပါသည္။ အျခားေသာက်မ္းပိုဒ္ တစ္ပုဒ္တြင္ေဖာ္ျပထားသည္မႇာ ေရာမ ၈း၃၂ ''ခပ္သိမ္း ေသာ အရာတုု႔ိကို ငါတို႔အား မေပးဘဲ အဘယ္သို႔ ေနေတာ္ မူမည္နည္း။" ''ခပ္သိမ္းေသာအရာ'' ဟု သံုးႏႈန္း ထားပါသည္။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာဆိုသည္မႇာ အဘယ္နည္း။ သင္၏ လိုအပ္ေနေသာ အရာမ်ား ျဖစ္ေသာ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမူေရးစေသာ သင္၏အေျခခံလိုအပ္ ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္ေပမည္။ လူတစ္ဦးႏႇင့္ တစ္ဦး လိုအပ္ခ်က္ မတူညီပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းစာ၌ ခပ္သိမ္းေသာ အရာဟု သံုးႏႈန္း ထားရျခင္း ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ သည္ ျပည့္စံု၍ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေတြ႕ရေပမည္။

ဖိ ၄း၁၉ ၌ ''သင္တို႔ အလို ရႇိသမွ် တုု႔ိကို ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ အားျဖင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူလိမ့္မည္။'' ဤက်မ္းစာ၌ "အလိုရႇိသမွ်'' ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ လူ တေယာက္၏အလိုရႇိသမ်ကို ေယ႐ႈအား ျဖင့္ျပည့္စံုဖို႔ ဘုရားသခင္ ျပင္ဆင္ထားေၾကာင္း တနည္းအား ျဖင့္ႂကြယ္၀ေသာ အသက္တာကို ခရစ္ေတာ္ အားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽႏု္ပ္တုု႔ိအဖို႔ ျပင္ဆင္ ထားသည္ကို က်မ္းစာအားျဖင့္ ေတြ႕ရ၊ ျမင္ရ၊ ၾကားရ ပါေသာ္လည္း ယေန႔ ဘုရားသား သမီးမ်ားသည္။ တသက္စာ ေပးေသာ အရႇင္ကို ယံုၾကည္ဖက္ တြယ္ရမည့္ အစား တစ္နပ္စာ ကိုသာ အားကိုးလ်က္ အသက္ရႇင္ ေလ်ာက္လႇမ္း လိုၾကသည္မႇာ ၀မ္းနည္းစရာ ပင္ျဖစ္ပါသည္။

သမၼာ က်မ္းစာတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ တနပ္စာႏႇင့္ တသက္စာ ကို မခြဲျခားတတ္၍ အသက္တာ တစ္ ေလ်ာက္လံုး ဘုရားႏႇင့္ ေ၀းခဲ့ရေသာ "ဓမၼေဟာင္း ဘုရား လူမ်ား ရႇိခဲ့ၾက ေၾကာင္းကို ကြၽႏု္ပ္တိုု႔ ယေန႔ သင္ခန္းစာ ယူ၍ အသက္တာ၌ ျပင္ဆင္ ေလ်ာက္လႇမ္း သြားႏုိင္ရန္ အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပလိုက္ ပါသည္။

ကမၻာဦးက်မ္း ၂၅း၁၉-၃၄ ၌ ဧေသာႏႇင့္ ယာကုပ္ ဆိုေသာ ညီအစ္ကို ႏႇစ္ေယာက္ အေၾကာင္းသည္ ၀ိညာဥ္ေရးရာ၌ သင္ခန္းစာ ယူရန္ အလြန္ေကာင္းေပ၏။ ဧေသာသည္ သားဦး အရာကို ရထားၿပီး သားဦး သည္ ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီးေပးျခင္း ခံရေသာသူ အျဖစ္ ဘုရားသခင္ ေရြးခ်ယ္ထားေသာသူ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အေနအထား မ်ိဳးတြင္ ဧေသာသည္ အသက္ရႇင္ခြင့္ ရႇိေသာသူ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၌ ရႇိေသာ ႂကြယ္၀ ျပည့္စံုေသာ အသက္တာကို အေလးမထား ခဲ့ပါ။ တေန႔တြင္ သားေကာင္မရ၍ ေမာပန္းစြာ အိမ္သို႔ ေရာက္လာ ေသာအခါ ညီငယ္အား စားစရာ ေပးပါဟု ေတာင္းခဲ့သည္ အလြန္ ဆာေလာင္ ေမာပန္း၍ ခႏၶာ၌ အားကုန္ေန ခဲ့သည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူ မ်ားလည္း ေလာက အရာမ်ားႏႇင့္ ေန႔စဥ္ လံုးပန္းလ်က္၊ က်မ္းစာဖတ္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္း၊ မိတ္ဟာယဖြဲ႕ျခင္း စေသာ ၀ိညာဥ္ေရးရာ၌ အားနည္းေသာအခါ ေန႔စဥ္ လံုးပန္း လ်က္ရႇိေသာ ေလာက အရာမ်ားက အသက္တာ၌ တျဖည္းျဖည္း ေနရာယူ လႊမ္းမိုးလာၿပီး ေလာကီဆန္ေသာ အသက္ ရႇင္မႈမ်ား၊ ေျပာဆို ေနထိုင္မႈမ်ား အားျဖင့္ ဘုရားဘက္၌ အားေလ်ာ့လာၾက ပါသည္။

ဧေသာသည္ ထိုကဲ့သို႔ ေမာပန္း၍ ဆာေလာင္ ေနေသာအခါ ယာကုပ္သည္ အခြင့္ အေရး ယူ၍ သားဦး အရာကို ေရာင္းရန္ ေျပာခဲ့ပါသည္။ ဧေသာက လြယ္လြယ္ပင္ ေရာင္းစားခဲ့ ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဧေသာ ကလြယ္လြယ္ ေရာင္းစား၍ ယာကုပ္က ဘာေၾကာင့္ သားဦး အရာကို အလြန္ လိုခ်င္ခဲ့ ပါသနည္း။ ဤေမးခြန္ကို သင္ ေမးဖူးပါ သလား။ ဧေသာသည္ ေလာကီ အရာဆိုေသာ တနပ္စာကိုသာ ၾကည့္ျမင္၍ လတ္တေလာ အမႈ ကိစၥကိုသာ အား႐ုံထား ေသာေၾကာင့္ မျမင္ႏိုင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ တသက္စာ ေကာင္းႀကီးမ်ားကို ဆံုး႐ႈံး သြားခဲ့ရ ပါသည္။ ယာကုပ္က မျမင္ႏုိင္ေသာ ဘုရားသခင္၏ တသက္စာ ေကာင္းႀကီးမ်ားကို သူေတြ႕ျမင္၍ ရေအာင္ ယူခဲ့ပါသည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ား ၀ိညာဥ္မ်က္စိမ်ား ကန္းေနပါက ဧေသာ ကဲ့သို႕ တနပ္စာကိုသာ ေရြးခ်ယ္မိ၍ အသက္တာ တေလ်ာက္လံုး ဆံုး႐ႈံးမႈမ်ားႏႇင့္ ေတြ႕ႀကံဳ ေနရပါလိမ့္မည္။ မတည္ၿမဲေသာ ဤေလာက အရာမ်ားကို မၾကည့္မိရန္ တမန္ေတာ္ႀကီး ရႇင္ေယာဟန္က ၁ေယာ ၂း၁၇ ၌ ဤေလာကသည္ မတည္ၿမဲေၾကာင့္၊ တခဏသာ တည္၍ တေန႔မႇာ ေရြ႕သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ေရာမ ၉း၁၃ တြင္ ''ဧေသာကို ငါမုန္း၏'' ဟုေတြ႕ရပါသည္။ တနပ္စာကိုသာ ၾကည့္၍ တသက္စာကို ေပးေနေသာ ဘုရားသခင္ကို သင္ မေတြ႕မျမင္ ခဲ့ပါလ်င္ ဘုရားသခင္၏ အမုန္းဆိုေသာ ႐ႈံးဆံုးျခင္းကိုသာ သင္ခံစားရယံုတင္ မက ေကာင္းႀကီး မဂၤလာမ်ားႏႇင့္ ေ၀းကြာသြားပါလိမ့္မည္။

အလားတူ အျဖစ္အပ်က္ႏႇင့္ တူေသာ သမၼာက်မ္း စာလာ အေၾကာင္းအရာ တခုရႇိပါေသးသည္။ ၃ရာ ၁၇း၁၂-၁၃တြင္ ဇရတၲျမိဳ႕၌ ရႇိေသာ မုဆိုးမ သားအမိ ႏႇစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ အစား အေသာက္ ရႇားပါး၍ အငတ္ေဘး ဆိုက္ေရာက္ေသာ ကာလ အခ်ိန္ျဖစ္၍ သားအမိ ႏႇစ္ေယာက္ အတြက္ လတ္တဆုပ္သာ ရႇိေသာ ဂ်ဳံမႈန့္ႏႇင့္ ဆီ အနည္းငယ္သည္ အစာ ေခါင္းပါးေသာ ကာလ တေလ်ာက္လံုး စား၍ လံုေလာက္လ်က္ ရႇိသည္မႇာ အံ့ၾသစရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသားအမိ ႏႇစ္ေယာက္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ လက္တဆုပ္စာ မုန္႔သည္ မကုန္ပါ သနည္း။ သင္ဆင္ျခင္ မိပါသလား။ ႏႈတ္ကပတ္ သမၼာတရား စကားအတိုင္း ယံုၾကည္ျခင္း မ်က္စိျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို အားကိုး၍ ကိုးစားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ လက္တဆုပ္စာသာ ရႇိေသာ အရာေလးကို ဘုရားသခင္အား ကိုးစားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ လက္တဆုပ္စာသာ ရႇိေသာ အရာေလးကို ဘုရား သခင္အား ေပးပါဟု ေတာင္းေသာအခါ ေလာက အေတြးအျမင္ျဖင့္ စဥ္းစားခဲ့လ်င္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေန ျဖစ္ယံုတင္ မက ေဒါသပင္လ်င္ ထြက္ႏိုင္ပါသည္။ ခက္ခဲရတဲ့ၾကားထဲ ဘာလာ႐ႈပ္တာလဲဟု ထင္မိမႇာသာ ျဖစ္ပါ သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိမုဆိုးမသည္ ထိုကဲ့သို႔ မျမင္ဘဲ ဧလိယႏႇင့္ အတူပါေသာ ႏႈတ္ကပတ္ ေတာ္ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာကို ၀ိညာဥ္မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္၍ တနပ္စာမႇ တသက္စာသို႔ အ့ံၾသစရာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ထုု႔ိေၾကာင့္ သင္ႏႇင့္ကြၽႏု္ပ္ တစ္သက္စာ အတြက္ ေပးေနေသာ အရႇင္ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကို ကိုးစား ခိုလံႈျခင္းျဖင့္ တသက္စာ ျဖစ္ေသာ တည္ၿမဲေသာ ေကာင္းကင္အရာကို ေရြးယူႏိုင္ဖို႔ရန္ တိုက္တြန္း ေ၀ငႇလိုက္ရ ပါသည္။

Posted in: တရားေဟာခ်က္မ်ား